Al heel jong wist ik dat ik moeder wilde worden. En het liefst van twee kindjes, dat leek me het mooist. Nooit gedacht dat twee nog steeds incompleet kon voelen. Maar toch was dat zo!

Van vakantie rust je uit, tenminste dat is waar het voor bedoeld is. En toch is dat niet altijd zo. Het is niet voor niets dat ouders na twee weken de kids thuis gehad te hebben, ook weer blij zijn als de schoolbel klinkt. 

“Mama, moest jij toen ook opgenomen worden in een kliniek?” Het was de eerste serieuze vraag en de eerste keer dat mijn meisje meer wilde weten over mijn verleden. 

Vrijheid, het klinkt en lijkt zo vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Vandaag en morgen zijn dagen om stil te staan bij wat vrijheid voor jou betekent. Uiteraard is het heel belangrijk om te gedenken wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd is maar vergeet niet dat het gedenken ook in ‘het tegenwoordige’ kan.

Als ik het koningshuis voorbij zie komen op televisie zie ik een prachtig paar met drie mooie dochters. Drie! beeldschone dochters. Alle drie uniek qua verschijning en gezegend met de prachtige uitstraling van hun moeder.

En dan ben je ineens een bedrijf met drie kinderen. Dat is echt wel even een tandje erbij. Waar je met twee kids je handen vol hebt, heb je met drie in principe gewoon handen tekort. Letterlijk. En altijd. Nou blijk je vaak inventiever en flexibeler dan je denkt, dus linksom of rechtsom vond ik …