Als er iets is wat onze kinderen goed kunnen, dan is het wel sparen. Aan het begin van het ‘zakgeld tijdperk’ was ik enigszins huiverig. Bang dat ze er allerlei prullaria van zouden kopen of lekkernij.
Inmiddels zit onze oudste alweer een paar maanden op het voortgezet onderwijs. Er is een heel nieuw tijdperk aangebroken: het leven van een brugklasser. En ik moet zeggen dat we dat in alle opzichten goed kunnen merken.
We zijn van start gegaan hoor, compleet met de aanschaf van een heuse agenda en de instructie ‘dat naar de klas brengen toch echt niet iedere dag meer hoeft’. ; ) Slik!! Ik heb gewoon een kind in de bovenbouw zitten.
Als ik iets moeilijk vind aan opvoeden, is het de tweestrijd in mijn hoofd. Echt, ik vind het geweldig dat ze groter worden en steeds zelfstandiger maar tjonge wat vind ik die zorgen die dat soms met zich meebrengt af en toe lastig.
In de vorige column hebben jullie kunnen lezen dat de beslissing voor het voortgezet onderwijs nog wel een ‘dingetje’ was. Zoonlief had zijn zinnen gezet op het vmbo. Eerlijk gezegd leek me dat ook een erg leuke school, maar de overgang van het speciaal onderwijs naar het reguliere voortgezet onderwijs, baarde me nogal wat zorgen.
Een tijd geleden bekeek ik de documentaire ‘Ze denken dat ik dom ben’, een interessante aflevering over het vmbo onderwijs. Het vmbo wordt niet voor niets aangeboden; 65% van de samenleving heeft een achtergrond op dat niveau. Toch kijken veel mensen er minachtend naar. Waarom?
Dat je het ene kind niet met het andere kunt vergelijken, is een feit. Net zoals ieder kind zijn eigen pad volgt en alles op eigen tempo doet.
Over twee maanden wordt ze al weer 10! Terugkijkend op de jaren die achter ons liggen, kan ik alleen maar concluderen dat de tijd voorbijgeraasd is. Bizar hoe snel kinderen groot worden en steeds meer zelfstandig.
Moeder worden stond altijd hoog op mijn lijstje maar stiefmoeder zijn dat hoefde niet zo nodig, dat was iets uit films en sprookjesboeken.
Er zijn van die momenten in het leven dat je denkt alles gezien te hebben maar dan toch nog verrast wordt. Door iets wat je totáál niet aan zag komen. Zo’n gevalletje omgekeerde wereld.