Net na de aanrijding toen de prognose rondom mijn verbrijzelde knie/onderbeen niet positief was, kon ik – uitgaande van die wetenschap – niet goed overzien wat dat voor de toekomst zou betekenen.
Twee weken geleden was het zover. Na bijna anderhalf jaar kreeg ik eindelijk via het OM het politie-dossier onder ogen. Meer dan vijftien maanden heb ik erop moeten wachten. Lange maanden die voor mij in het teken stonden van revalidatie, pijn en een prangende onbeantwoorde vraag: ‘Ze zal toch niet ontkennen dat ze heeft zitten …
Ik weet het nog als de dag van gisteren. Hoe deze niet eigen en onwerkelijke tijd van helden, strijders, volgers en verzet begon.
Wat komt er in je op als jou de vraag wordt gesteld: ‘Wat heeft jou het meest gevormd tot wie je bent, wat typeert jouw jeugd en jouw leven als jongvolwassene?’ Voor veel jongeren zal het antwoord op deze vraag tegenwoordig mede gevormd worden door de voelbare effecten van deze bizarre tijd.
‘Ik denk nog vaak aan je. Ik rijd nog vaak in privé tijd en tijdens de dienst langs de plek van het ongeval. De keuze die je hebt gemaakt respecteer ik nog iedere dag. Ondanks dat ik er vaak aan word herinnerd en ik je zo graag had willen helpen!’
Zoals ik vaak de laatste maanden een blog begon, begin ik hem nu ook. Niet wetende of ik hem zal plaatsen, mijn kwetsbaarheid openbaar durf te zetten, ga ik toch door met schrijven. Zoveel gedachten in mijn hoofd die een weg willen vinden via het papier alleen zijn ze vaak al gewist voordat ze ook …
Als ik het koningshuis voorbij zie komen op televisie zie ik een prachtig paar met drie mooie dochters. Drie! beeldschone dochters. Alle drie uniek qua verschijning en gezegend met de prachtige uitstraling van hun moeder.
Vorig jaar mei kochten we een fijn nieuw huis. Een woning waar we nog ruim een jaar op moesten maar dat was oke. Dat we een heel jaar zouden kunnen gaan toeleven naar deze nieuwe woonomgeving gaf rust.
Naar school. Er is een (voorlopig) einde gekomen aan een periode van thuisonderwijs en een daarmee onzichtbare maar voelbare veilige bubbel. Uitstappen uit deze schil vind ik eerlijk gezegd best spannend.
Op hetzelfde moment zowel gefeliciteerd als gecondoleerd worden, is iets onwerkelijks. Een vroeggeboorte is zoiets vreselijks, dat hoop je nooit mee te maken en wens je niemand toe.