Vandaag is het precies een jaar geleden dat ik in de virtuele pen geklommen ben en begon met typen. Met het idee om een blog te beginnen liep ik al veel langer rond maar lange tijd weerhielden ‘angst’ en perfectionisme mij ervan om daadwerkelijk de stap te zetten.
Want als ik iets doe, wil ik het voor 200% doen en wil ik eigenlijk bij voorbaat al weten dat het een succes wordt. Néé inderdaad dat kan niet, eigenlijk kan dat nooit en met name een blog opstarten, het kwetsbaar opstellen en commentaar incasseren vond ik een enorme uitdaging. Bang om te falen en bang dat het een afgang zou worden. Want eerlijk is eerlijk: bloggen is niet eenvoudig en als eigenaar krijg je af en toe best met kritiek te maken. Dat laatste is iets waar ik niet heel goed tegen kan maar door de blog leer ik kritiek te ontvangen en er voor open te staan. Want door opbouwende kritiek en meningen van volgers kunnen we verder groeien. In het begin dacht ik vaak: ‘Er zijn al zoveel bloggers die een fantastische website hebben neergezet, wie ben ik om te denken dat ik dit ook wel kan?’
Eigenlijk was ik inderdaad ‘niemand’ in de blogwereld. En juist dat was het mooie; ik kon dus alleen maar beter en zichtbaarder worden. Ik moest mijzelf niets opleggen, gewoon genieten van hetgeen ik neerzet en van de positieve flow die dat met zich meebrengt. Wel had ik vanaf dag één een missie voor ogen: mamaisthuis zou, naast een hele toffe plek waar leuke lifestyle, food en fashion te vinden is, ook een plek worden waar mensen hun verhaal kwijt kunnen. Wat voor verhaal dan ook. Met als doel; openheid, erkenning, herkenning en troost te bieden.
De namen in de interviews die deze plek vullen op de blog zijn niet gefingeerd en bij voorkeur zijn de interviews voorzien van duidelijk beeldmateriaal. Juist deze openheid geeft de blog haar kracht. Ik weet niet hoe het voor jullie is, maar anonieme verhalen spreken mij altijd minder aan. Ik zie deze mooie en openhartige verhalen ook echt als het onderscheidend vermogen van mamaisthuis. Ik haal er super veel voldoening uit om deze mooie en openhartige mensen te spreken en we zullen hier zeker nog veel meer invulling aan gaan geven.
Hoewel ik in de eerste maanden van het bestaan van mamaisthuis nog het idee had veel over én van mijzelf te delen is dat gedeelte een beetje naar de achtergrond verdwenen. Niet in de laatste plaats omdat ik sinds twee jaar noodgedwongen thuis zit en het vaak lastig vind om hier heel duidelijk en open over te zijn. Dat is namelijk echt mijn zere plek. Ik heb altijd voor ogen gehad een parttime werkende moeder te zijn. Met heel veel liefde kreeg ik mijn twee kinderen en met heel veel liefde heb ik mij jaren ingezet voor een baas. Dat het al heel erg lang niet lukte om alles te geven, om gezin en werk te combineren, dat ik al jarenlang mijn grenzen over ging en roofbouw pleegde op mijn lichaam wist ik wel maar ik ging door! Ik moest wel, werken was een essentieel onderdeel van mijn leven en het gaf mij status en bestaansrecht — dacht ik.
In 2015 was er dan na jarenlang, waarschijnlijk al meer dan 10 jaar, een diagnose; ME/CVS. Toen ik net de diagnose hoorde dacht ik dat alles op zijn plek zou vallen en voor mij eindelijk ook het energieke leven zou beginnen. Niets was minder waar; een diagnose zonder oorzaak, een diagnose zonder medicijn. Gelukkig komt er steeds meer bekendheid over deze aandoening en hopelijk komen we steeds dichter bij de oplossing. Maar dat het leven met ME/CVS héél anders is dan het leven zonder deze aandoening kun je van mij aannemen. Binnenkort zal ik jullie meenemen in mijn leven, spannend maar ik ben ook reuze benieuwd of jullie hadden vermoed dat de persoon achter dit energieke en open blog soms zo noodgedwongen inactief en teruggetrokken in het leven staat. De reden waarom ik niet eerder iets over mijzelf en deze aandoening heb geschreven is omdat ik niet zielig gevonden wil worden of het risico wil lopen dat mensen afhaken omdat ze mij beoordelen op mijn aandoening. Ik ben niet ME/CVS, ik ben mijzelf en de blog is mijn uitlaatklep en passie. Het vervangt datgene wat ik zo mis nu ik geen collega’s meer heb; contact met andere mensen en zichtbaar zijn in de samenleving. Het geeft mij het gevoel dat ik meedraai en niet alleen maar mama ben.
Hoewel ik zoveel meer zou willen schrijven dan ik nu doe, is het voor mij niet mogelijk om elke dag een toffe post, elke week een mooi uitgewerkt interview te plaatsen. De passie is er en de inspiratie ook alleen de energie niet. Tevens plaats ik liever drie mooie en aansprekende blogposts dan tien van mindere kwaliteit.
Het is feest, we bestaan één jaar en dat wil ik samen met jullie vieren. Waarom? Omdat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor de groei die mamaisthuis heeft doorgemaakt. Dit komt ook door jullie, de trouwe en de nieuwe volgers, de mensen die mij elke keer weer laten weten dat ze de blog zo waarderen. De mensen die hun verhaal delen en die mij mailen dat ze geraakt zijn door de reacties, dat ze er zoveel aan hebben gehad en dat het goed voelt nu eindelijk eens open kaart te spelen. Dank jullie wel allemaal!
Ook wil ik alle bedrijven bedanken die met mamaisthuis hebben samengewerkt. Wat hebben we met zijn allen al mooie dingen mogen doen, en wat zijn het stuk voor stuk warme en positieve contacten, many thanx!
En last but not least: mijn enthousiaste gastbloggers. Zo fijn om met anderen de blog te kunnen delen die met dezelfde passie schrijven en mij voorzien van nieuwe inspiratie. Bedankt voor jullie inzet lieve Nathalie, Anne, Sanne en natuurlijk Mariëtte, we gaan er wat moois van maken aankomend jaar.
Maar nu gaan we dan echt beginnen! 🙂 Vanaf vandaag gaan we belachelijk veel mooie dingen weggeven. Elke dag vind je op de blog een gave give-away, iets voor jezelf of iets voor je kind. Een week lang word je hier beloond voor je input in mamaisthuis en je aanwezigheid. Deze give-aways zijn mogelijk gemaakt door de bedrijven waar mamaisthuis haar eerste samenwerkingen mee had, gaaf toch?! De give-away verschijnt iedere dag om 10.00 uur online en zal tot 22.00 uur lopen. Na 22.00 uur vind je onderaan de blogpost de winnaar.
Onderstaand de weekplanning:
Vrijdag – Broodtrommelliefde, nieuwe editie ‘Herfst’
Zaterdag – Goedgemerkt, back2school XXl pakket
Zondag – Petit & Jolie, heerlijke set van 3 producten
Maandag – Naamelijk, gepersonaliseerd naambord van foto
Dinsdag – Paper & Stuff, mijlpaalkaarten baby van MamaKaart
Woensdag – Young Beauty, a 4 piece skincare set Amie
Donderdag – MBK76, een prachtig a-lijn rokje
Vrijdag – Kids with Flair, Trunki koffer koe Frieda
Lieve Anouk en Laury, het Goedgemerkt team, Esther, Christine, Patty, Kim én Isabelle, bedankt voor het vertrouwen en de leuke samenwerking het afgelopen jaar en jullie bijdrage aan deze feestweek, top!
Comments
Bodil
22/09/2016
Gefeliciteerd!!!
Kwaliteit voor kwantiteit! Wij lezen graag alles wat jij wilt delen 🙂
Jessica
16/09/2016
Een dagje te laat, maar alsnog gefeliciteerd!
Marije
16/09/2016
Gefeliciteerd met je éénjarig bestaan! Ik heb respect hoor, nu al zoveel lezers en volgers!
Ilse van Kreanimo
16/09/2016
Ook hier nog eens proficiat en zeg wat heb je leuke acties klaarstaan!
Wat gaat dat zijn als je tien jaar bestaat? Een auto 😉
Vlijtig Liesje
16/09/2016
Gefeliciteerd met je blogverjaardag!
Monique
16/09/2016
Van harte sterke dame! Bedankt voor het delen van je kwetsbaarheid
Manon
16/09/2016
Ik lees je verhalen graag en ben blij met de eerlijkheid. En wees niet bang dat men medelijden heeft, maar deel je verhaal en geef anderen herkenning die vergelijkbare situaties kennen.
Helga
16/09/2016
Gefeliciteerd! En nog heel veel jaren blogplezier erbij. Ik verheug me op de mooie winacties.
Diana
16/09/2016
Gefeliciteerd..! Op naar de volgende jaren…!!
Chantal
16/09/2016
Lieve mama is thuis
Gefeliciteerd met deze mijlpaal, want dat is het.
Blijf vooral zo eerlijk en leuk.
Bente
16/09/2016
Lieve Esther,
Wat een top prestatie in een jaar zoveel volgers en lezers! Ik ben het helemaal eens over stappen uit de anonimiteit, het is moeilijker om met naam en foto ergens een handtekening te zetten, Maar zo raak je meer mensen, en bereik je zelf meer! Wat mooi dat je ook wat meer over jezelf gaat vertellen, heel bijzonder! Ook ik wil je bedanken voor het delen van mijn verhaal, wat heeft me dit goed gedaan en nog steeds! Je bent een top vrouw en prachtige mama! Keep on the good work!
Xx Bente