Met de groetjes van de borstvoedingsbrigade ;-)
24 juli 2018Ik ben van de borstvoedingsbrigade. Niet van de maffia, nee die zijn me echt te radicaal. Lukt het niet, balen joh maar gelukkig is er zoiets als kunstvoeding en een fles.
Ik ben van de borstvoedingsbrigade. Niet van de maffia, nee die zijn me echt te radicaal. Lukt het niet, balen joh maar gelukkig is er zoiets als kunstvoeding en een fles.
En dan ben je ineens een bedrijf met drie kinderen. Dat is echt wel even een tandje erbij. Waar je met twee kids je handen vol hebt, heb je met drie in principe gewoon handen tekort. Letterlijk. En altijd. Nou blijk je vaak inventiever en flexibeler dan je denkt, dus linksom of rechtsom vond ik …
Bij ons op school is dit echt een regelrechte hit. Er gaat geen verjaardagspartijtje voorbij of hij verschijnt op de groepsapp als grote wens voor een gezamenlijk cadeau van de vriendinnen.
Die kraamtijd. Dat is me er eentje. Met niets anders te vergelijken. De één ervaart het als gelukzalig terwijl een ander zich afvraagt of die roze wolk niet één of andere moederfuik is. Tot welk kraamsoort je ook behoort, in die kraamtijd komt er veel op je af.
Ik heb mezelf nooit echt supercool gevonden of zo. Ik ben nooit die rebellerend puber geweest of die losbandige twintiger. Maar ik heb wel die tijd gekend dat alle tijd op een dag van mij was, burgerlijk een ‘eng’ woord was.
Terwijl ik dit schrijf zit ik onder de beste drug die er volgens mij bestaat. Ik heb niet veel ervaring op het gebied van drugs, maar ik kan me simpelweg niet voorstellen dat er iets beters op de markt is dan dit.
Sint, Sinterklaas, Sint Nicolaas, Klaasie … Ik twijfelde een beetje wat de beste aanhef is voor een brief als deze maar volgens mij is ‘Sint’ altijd goed. Goed, Sint dus.
Lieve (dikke) buik, ik ben me momenteel nogal bewust van je. Je wordt letterlijk steeds groter, ik kan simpelweg niet zo goed meer om je heen. Ik vind je fascinerend. Magisch ook wel. Jij bent het epicentrum van de menselijke oerkracht.
Hier ben ik, de zoveelste moeder die gaat bloggen … Maar waarom ook eigenlijk niet. Ik schrijf graag en ik leef een moederbestaan. Met alles erop en eraan.
Maria en Jezus Als kind liep ik in de kersttijd rustig een maand met een theedoek op m’n hoofd en een naakte pop onder m’n arm. Maria en Jezus waren mijn idolen.