We hebben het druk. We rennen, hollen, vliegen van de ene kant naar de andere kant. We doen soms meer dan we kunnen. We piekeren vaker dan dat we verzonken zijn in fijne gedachten.
We zorgen voor elkaar en vergeten onszelf. We houden van een ander maar weten soms niet eens wat zelfliefde is.
We werken hard en verdienen het geld dat we daarmee ‘verdienen’. Geld geeft ons macht, vrijheid en biedt ons ruimte om te gaan en staan waar wij willen. Maar is het ooit genoeg? Weten we los van wat we doen en hoeveel we verdienen wel wie we eigenlijk zelf zijn? Wie we willen zijn?
Veel mensen zijn de werkelijke essentie van het leven, de essentie van zichzelf al lang voorbijgeraasd. Of kunnen er niet bij, weten niet waar te voelen en te kijken. Tijd, geld, de mens. We rennen, hollen en vliegen … maar wie zijn we nu eigenlijk?
Lees ook: Brief voor iedere ouder met een hooggevoelig kind
Het interesseert me niet wat je doet voor de kost;
ik wil weten waar je naar hunkert en of je ervan durft te dromen
het verlangen van je hart te vervullen.
Het interesseert me niet hoe oud je bent;
ik wil weten of je het risico neemt voor gek te staan
voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur van het leven.
Het interesseert me niet wat je allemaal dwarszit;
ik wil weten of je contact hebt gemaakt met de kern van je eigen verdriet.
Of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven;
of je bent verschrompeld, je hebt afgesloten, uit angst voor de pijn.
Ik wil weten of je pijn kunt verdragen; van mij en van jezelf,
zonder weg te stoppen, vast te bijten.
Ik wil weten of je plezier kunt verdragen van mij en van jezelf,
of je kunt dansen met overgave, extase toe kunt laten
tot in de toppen van je vingers en je tenen,
zonder te manen tot voorzichtigheid, tot realisme,
of ons te herinneren aan menselijke beperkingen.
Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is,
ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om eerlijk te zijn naar jezelf;
of je verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.
Ik wil weten of je trouw kunt zijn, en dus te vertrouwen.
Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, ook als niet iedere dag even mooi is;
en of je jouw leven kunt herleiden tot haar bron.
Ik wil weten of je met falen kunt leven, het jouwe en het mijne,
en nog aan de rand van het meer kunt staan,
en JA kunt roepen tegen de zilveren gloed van de volle maan.
Het interesseert me niet waar je woont of hoeveel geld je bezit.
Ik wil weten of je na een nacht vol verdriet en vertwijfeling,
moe en gekneusd tot op het bot, kunt opstaan
en doet wat gedaan moet worden voor de kinderen.
Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt;
Ik wil weten of je naast me zult staan als het er echt op aan komt en
niet terug zult deinzen.
Het interesseert me niet wáár of wat of met wìe je gestudeerd hebt;
ik wil weten wat er van je overblijft als al het andere wegvalt.
Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf;
en of je werkelijk waardeert wat je gezelschap houdt in lege momenten.
Gedicht van Oriah Mountain Dreamer (Indiaanse stamoudste)
Comments
Debbythechocoholic
15/02/2018
Zo een mooi gedicht! Bedankt om deze te delen, want het is iets om even bij stil te staan & om over na te denken.
Lien
12/02/2018
Heel mooi. Om even bij stil te staan. En regelmatig terug te lezen.
Fleur
12/02/2018
Mooi gedicht en zo waar, hij komt echt aan en goed om bij stil te staan
Cassandra
12/02/2018
Het gedicht is echt prachtig! Heel veel herkenning zie ik ook in het drukke met social, prestatie etc.
Eva
11/02/2018
Heel mooi dat gedicht <3 Ik merk ook dat ik zelf vaak alleen maar bezig ben met presteren en haasten en sociaal zijn. Dan erger ik me aan dingetjes wat helemaal niet nodig is en sta ik totaal niet stil bij wat ik heb…
Jessica
11/02/2018
Wauw wat een prachtig gedicht. Slaat op sommige stukken echt de spijker op zijn kop.
Nicole – Cookies & Carrot Sticks
11/02/2018
Wow, prachtig gedicht en prachtig verwoord. Niet altijd even makkelijk om soms eens stil te staan bij alle dingen.
nicole orriens
11/02/2018
Wat een mooi gedicht. En heel er waar in de wijsheid die er vanuit gaat!
Tamara
11/02/2018
Het gedicht is echt prachtig ga hem later nog eens teruglezen
Petra
11/02/2018
Wat een onwijs mooi gedicht zeg. Die komt echt wel binnen 🙂