We hebben het druk. We rennen, hollen, vliegen van de ene kant naar de andere kant. We doen soms meer dan we kunnen. We piekeren vaker dan dat we verzonken zijn in fijne gedachten.

We zorgen voor elkaar en vergeten onszelf. We houden van een ander maar weten soms niet eens wat zelfliefde is.

We werken hard en verdienen het geld dat we daarmee ‘verdienen’. Geld geeft ons macht, vrijheid en biedt ons ruimte om te gaan en staan waar wij willen. Maar is het ooit genoeg? Weten we los van wat we doen en hoeveel we verdienen wel wie we eigenlijk zelf zijn? Wie we willen zijn?

Veel mensen zijn de werkelijke essentie van het leven, de essentie van zichzelf al lang voorbijgeraasd. Of kunnen er niet bij, weten niet waar te voelen en te kijken. Tijd, geld, de mens. We rennen, hollen en vliegen … maar wie zijn we nu eigenlijk?

Lees ook: Brief voor iedere ouder met een hooggevoelig kind

De uitnodiging Oriah Mountain Dreamer

Het interesseert me niet wat je doet voor de kost;

ik wil weten waar je naar hunkert en of je ervan durft te dromen

het verlangen van je hart te vervullen.

 

Het interesseert me niet hoe oud je bent;

ik wil weten of je het risico neemt voor gek te staan

voor liefde, voor je dromen, voor het avontuur van het leven.

 

Het interesseert me niet wat je allemaal dwarszit;

ik wil weten of je contact hebt gemaakt met de kern van je eigen verdriet.

Of je bent geopend door de teleurstellingen van het leven;

of je bent verschrompeld, je hebt afgesloten, uit angst voor de pijn.

Ik wil weten of je pijn kunt verdragen; van mij en van jezelf,

zonder weg te stoppen, vast te bijten.

 

Ik wil weten of je plezier kunt verdragen van mij en van jezelf,

of je kunt dansen met overgave, extase toe kunt laten

tot in de toppen van je vingers en je tenen,

zonder te manen tot voorzichtigheid, tot realisme,

of ons te herinneren aan menselijke beperkingen.

 

Het interesseert me niet of het verhaal dat je vertelt waar is,

ik wil weten of je een ander kunt teleurstellen om eerlijk te zijn naar jezelf;

of je verdenking van verraad kunt verdragen, zonder verraad te plegen aan je ziel.

Ik wil weten of je trouw kunt zijn, en dus te vertrouwen.

 

Ik wil weten of je schoonheid kunt zien, ook als niet iedere dag even mooi is;

en of je jouw leven kunt herleiden tot haar bron.

Ik wil weten of je met falen kunt leven, het jouwe en het mijne,

en nog aan de rand van het meer kunt staan,

en JA kunt roepen tegen de zilveren gloed van de volle maan.

 

Het interesseert me niet waar je woont of hoeveel geld je bezit.

Ik wil weten of je na een nacht vol verdriet en vertwijfeling,

moe en gekneusd tot op het bot, kunt opstaan

en doet wat gedaan moet worden voor de kinderen.

 

Het interesseert me niet wie je bent of waar je vandaan komt;

Ik wil weten of je naast me zult staan als het er echt op aan komt en

niet terug zult deinzen.

 

Het interesseert me niet wáár of wat of met wìe je gestudeerd hebt;

ik wil weten wat er van je overblijft als al het andere wegvalt.

Ik wil weten of je alleen kunt zijn met jezelf;

en of je werkelijk waardeert wat je gezelschap houdt in lege momenten.

 

Gedicht van Oriah Mountain Dreamer (Indiaanse stamoudste)