Al heel jong wist ik dat ik moeder wilde worden. En het liefst van twee kindjes, dat leek me het mooist. Nooit gedacht dat twee nog steeds incompleet kon voelen. Maar toch was dat zo!
Na de komst van onze eerste wilden we graag een tweede kindje. We gingen er niet meteen voor maar hoopten wel al die jaren dat het ons gegund was mochten we er klaar voor zijn. En dat was zo, we werden opnieuw ouders van een heerlijk kind. Een jongen, een lief klein broertje.
Rikketikketik
Gek genoeg bleef ik na de bevalling van onze jongste kriebels houden. Niet direct rammelende eierstokken want ik had mijn handen vol maar er bleef een bepaalde onrust. Dit overviel mij eerlijk gezegd wel want ik had altijd geroepen en gedacht dat het na twee kindjes wel klaar zou zijn. Streep eronder, mission completed. Maar niets bleek minder waar; rikketikketik!
Echt de laatste keer
Dat gevoel heb ik de eerste jaren na de geboorte van onze kleine man gehouden. Ik genoot zo intens van de zwangerschap, het weer kunnen kroelen met een kleine baby, die heerlijke herkenbare babygeurtjes, alle eerste mijlpalen en de lange periode van borstvoeden. Het was een feestje en dit keer maakte ik alles bewuster en relaxter mee dan bij de eerste. Ik wist natuurlijk al wat er zou komen en hoe de fases elkaar opvolgen. Ik kon meer genieten en ontspannen. Dat nu alles echt ‘de laatste keer’ zou zijn, kon ik mij gewoon niet voorstellen. In mijn hart was nog ruimte voor een derde kindje.
Een derde was geen optie
Ik dacht dat het gevoel nooit weg zou gaan. Dat ik altijd met een wens voor nog een kindje zou moeten leven. Want nog een keer zwanger worden was nicht im frage. Ik wilde mijn kinderen beiden voldoende aandacht kunnen geven, mijn gezondheid liet het niet toe om dat over drie eigen kinderen te verdelen. Ergens voelde ik ook wel dat het niet realistisch was nog een kindje te wensen, maar toch … Het gevoel kon ik niet uitschakelen.
Liefde voelt natuurlijker
De afgelopen twee jaar, de eerste twee levensjaren van onze kleine man gaven vorm aan ons gezin. Niet alleen binnen ons kerngezin kreeg iedereen steeds duidelijker een eigen plekje, ook het samengestelde gezin kreeg meer vorm. Alles voelde ineens veel relaxter voor mij en ik begreep ook steeds beter wat ik van mijzelf en anderen als liefmoeder kon verwachten. Heel fijn.
We zijn de laatste jaren gegroeid als gezin van vijf. De processen, de liefde en de gevoelens voelen natuurlijker. Doordat mijn band met mijn liefkind nu veel fijner voelt, ik niet meer in gevecht ben met mijzelf en de soms complexe gevoelens, ervaar ik nu rust. En met haar aanwezigheid vult zij voor mij dat laatst stukje in mijn hart op. Dat plekje dat lange tijd gereserveerd was voor een derde.
Drie kindjes in mijn hart
Mijn wens voor nog een eigen kindje is er niet meer. Deze is inmiddels ingevuld met de liefde voor mijn liefkind. Nooit gedacht maar altijd gehoopt dat die bijzondere band kon groeien. Twee heb ik op de wereld mogen zetten en de liefde voor de derde is uit vertrouwen en acceptatie geboren. Er leven drie kindjes in mijn hart. Zoals ik het gewenst had!
Ken jij dat gevoel; dat je nog een plekje in je hart hebt? Twijfelt of je nog een keer moeder wilt worden?
Comments
Charlotte
27/05/2018
Wat mooi dat je dit deelt en dat het gevoel vervuld is
Sherry
26/05/2018
Het lijkt me een bijzondere ervaring om kinderen te hebben. Ze brengen vreugde in je leven hoor ik altijd van mijn moeder.
Fleur
25/05/2018
Ik heb ook lang gedacht dat ik 3 kinderen zou krijgen, maar na 2 heb ik toch besloten dat we het hier bij houden. Maar dat plekje is er inderdaad nog wel altijd
Mariëlle
25/05/2018
Mooi om te lezen dat je het zo ervaart en voelt. Ik zou graag drie kids willen, maar ach als er eentje is die gezond is ben ik al blij hoor 🙂
nicole orriens
25/05/2018
Ik wenste altijd om vijf kinderen te mogen krijgen, en heb het geluk gehad dat dit ook is uitgekomen. Ik besef altijd heel goed dat ik hiermee geboft heb.
Merel
25/05/2018
Herken dat gevoel wel ja. Mooi dat het leven je op deze manier wel het derde kindje gaf.
Melissa
24/05/2018
Ik wil heeel graag moeder worden. Alleen is mijn kans heel klein om moeder te worden
esther perfors
11/06/2018
Wat spijtig Melissa, ik hoop dat het je toch gegund is!
lodi
24/05/2018
Hier zeiden we altijd, we willen er graag twee als het ons gegund is en toen nummer twee er was, was het prima. Ook ik keek nog wel eens verliefd naar baby’s maar voor ons is het goed zo.
Balou
24/05/2018
Wat mooi dat je dit zo open deelt! Koester wat je hebt…
Fiona
24/05/2018
Ik wilde heel graag altijd al 3 kindjes, maar tijdens de 2e zwangerschap bleek al dat mijn huwelijk niet helemaal goed zat. Toch bleef dat gevoel en bleef ik voor mexelf ‘berekenen’ hoe lang ik nog had… ik was tenslotte jong moeder geworden en had gelukkig nog wat jaartjes te gaan. Misschien kwam de relatie wel weer helemaal goed en konden we alsnog voor een derde kindje gaan.Zeven jaar later zijn we gescheiden. Mijn dochters waren 7 en 9.
Ik leerde mijn huidige partner kennen en toen mijn dochters 13 en 11 waren mocht ik alsnog moeder worden van een derde meisje! Wat een weelde! Ze is onze kers op de taart en maakt ons gezin en mijn gevoel compleet!
esther perfors
11/06/2018
Prachtig!!