Aan de moeder die uitgeput is, soms het gevoel heeft niet meer te kunnen functioneren. Die verlangt naar een klein moment om even te kunnen liggen en de rust te pakken die ze zo nodig heeft …
Aan de moeder die maar weer eens eten heeft besteld omdat ze als keukenprinses ook deze dag opnieuw heeft gefaald …
Aan de moeder die alleen huilt wanneer ze onder de douche staat, omdat dan niemand de tranen over haar wangen ziet rollen … Of zich sowieso soms opsluit in de badkamer, snakkend naar een beetje adem en een paar minuten ruimte …
Aan de moeder die zich eenzaam voelt. Of ze nu alleen in de kamer zit of zich in een menigte begeeft …
Aan de moeder die op bed ligt en zichzelf waardeloos en schuldig voelt vanwege de schreeuwende uitbarsting die ze heeft gedaan. Terwijl het eigenlijk nergens over ging …
Aan de moeder die ’s nachts de chocoladeletter van haar kinderen de kop indrukt en wegwerkt. Om vervolgens de volgende dag samen met haar kind heel verbaasd te kijken naar dat ding …
Aan de moeder die het huis niet wil verlaten omdat het leven daarbuiten te zwaar is om te handelen op dat moment …
Aan de moeder die haar kinderen mist als ze er níet zijn, maar pas geniet van de stilte in het huis als ze er wél zijn. Maar liggen te slapen …
Aan de moeder die een slecht gevoel heeft bij de gedachtes dat ze haar kinderen met regelmaat achter het behang wil plakken, en er soms zelfs nog het liefste een dikke structuurlaag overheen zou willen smeren …
Aan de moeder die wanhopig haar oude kleding nog probeert aan te krijgen, omdat in de spiegel kijken en zichzelf goed voelen het enige is wat ze nog eens wil …
Je bent genoeg.
Je bent belangrijk.
Je bent kostbaar.
Het is een fase van het leven. Je krijgt hem cadeau, hij hoort erbij. Het is een hele zware, uitdagende, gekke fase van het ingewikkelde maar mooie leven.
Aan het eind zul je zien dat het allemaal de moeite waard is geweest. Maar voor nu is het zwaar, en niet alleen voor ‘nu’. Dat is het voor velen van ons en op veel verschillende manieren. We praten er niet altijd over, vaak spelen we zelfs mooi weer maar het is zwaar, en dat is niet alleen bij jou.
Je bent genoeg.
Je doet je best.
Die kleine oogjes die tegen je opkijken – die vinden jou perfect. Die vinden jou meer dan genoeg.
Die kleine handjes die naar je uitstrekken om aan je vast te houden – die denken dat jij de allersterkste bent. Die denken dat jij de wereld kunt veroveren.
Die kleintjes zijn blij dat jij niet kunt behangen. Maar voor hen ben jij de beste klusser – met jouw open armen heb jij voor hen het warmste thuis gebouwd.
Die kleine mondjes die jij te eten gaf – die denken dat jij de allerbeste keukenheks bent, omdat hun buikjes gevuld zijn.
Die kleine hartjes die uitreiken naar de jouwe – die willen verder helemaal niets meer. Die willen alleen maar jou … zoals jij bent.
Omdat je genoeg bent. Je bent meer dan genoeg mama.
Jij.bent.geweldig!
Lees ook: Voor mijn lieve liefkind!
- Originele bron/ schrijfster origineel: Bethany Jacobs
- Nederlandse vertaling: Helga van Joy’s Stories
Comments
Hilda Ván den Brand
29/04/2021
Wauw! Zo herkenbaar! Heb er met 4 kinderen alleen voor gestaan, 40 uur werken, gesloopt thuiskomen, koken, huishouden, voetbal, zwemles, en andere sporten, ouderavonden, feestjes, het waren mijn tropenjaren en nu pluk ik de vruchten ook al dacht ik toen vaak… Ik Kan niet meer, ben op! Heb nu de liefste kinderen die ik mij maar heb kunnen wensen!
Margreta
14/01/2020
Wat als je die mama al lang niet meer bent
Dit klinkt mooi Wat is voor mij alleen maar wishful Thinking de waardering is er allang niet meer functionele functies heb ik ook al lang niet meer heb ms en zit in principe met een hoge dwarslaesie een rolstoel
Hoe hard ik met mijn mond nu ook mijn best doen verneem ik gewoon dat de rollen omgedraaid zijn en dan ziet een voelt het toch anders
Chantal
2/11/2018
Wauw zo herkenbaar, het zijn mooie woorden die me raken.
Ik pink een traantje weg, bedankt voor dit verhaal!
Madelon
2/09/2018
Het was onvermijdelijk; van dieptepunt naar leerproces! – Mama is thuis!
20/03/2018
[…] Lees ook: Omdat je genoeg bent mama, meer dan genoeg! […]
Voor alle nachtmoeders: 'Wat als je baby kon praten' – Mama is thuis!
9/02/2018
[…] Lees ook: Omdat je genoeg bent mama, meer dan genoeg! […]
M
15/02/2018
Je schrijft mooie woorden! Dat helpt. Ik ben te moe om te slapen. Als peuterpuber eindelijk slaapt rond 21:00 zou ik ook naar bed moeten. Maar het huishouden moet ook gebeuren ivm noodzakelijke hygiëne. En ik wil ook ontspannen! Even ongestoord iets voor mijzelf doen, even tot rust komen. En als ik dan moe en rustig genoeg ben om te slapen, wordt mijn kind (vaak niet altijd) wakker. Uren is hij dan wakker. Spelen in zijn eigen bed: het helpt niet. Bij mij in het grote bed wil hij wel. Elke 2 minuten een por of een schop ( per ongeluk wel dan he). Of peuterlief gaat met zijn armen of voeten tegen de met glas in gelegde muur tikken, trappelen of slaan. Stilliggen ho maar. ( dit is niet altijd maar wel 1 a 2 keer per week.)
Dan ben ik zo opgefokt dat ik hem in eigen bed leg. Om even ergens te stampen, schoppen of schreeuwen. Om daarna peuter gerust te stellen dat alles veilig is en dat ik van hem hou.
Dan vraag ik: lichtje aan of lichtje uit. Het maakt niet uit. Hij zegt aan. En dan krijsen dat het uit moet. En andersom. Hij kan het zelf aan en uit doen.
In het weekend gaat hij logeren. Dan kan ik even bijkomen. Maar dan ook wat grotere huishoud dingen en boodschappen.
Overdag ben ik vaak heel moe en kan zo in slaap vallen. Helaas is dat niet mogelijk ivm waarborgen veiligheid peuter. Het meeste is kinderproof 2.0. Het maakt niet uit. Er wordt wel weer iets gevaarlijks bedacht. Dus overdag slapen zit er nauwelijks in.
Ik geef m echte aandacht, meerdere keren per dag. Als ik 5 minuten voor mijzelf opeis, wordt er gejengeld of iets stuk gemaakt of gevaarlijke klimpartijen worden ingezet. Ik hou van mijn kind! Maar ik voel me zijn slaaf! De hele dag moet je m in de gaten houden. Doe je dat niet dan krijg je situaties als bolstaand laminaat omdat er weer drinken is omgevallen of de vriezer geopend is door een stoeltje op een krukje te zetten.
Ik heb geen familie, vrienden of kennissen die ik kan inzetten als oppas. Nooit gehad ook. Bij hoge uitzondering past ex-schoonzus op, maar dat kan alleen als ik echt een afspraak heb ed.
Het is nu half zes. Ik heb nog niet geslapen en gister ook maar 5 uur. Peuter is nog wakker. Aaaargh.
Ik wil slapen! Wanneer ik! moe ben! En niet wanneer het per se moet; slapen
op ‘commando’lukt mij niet. Ik zie zo op tegen morgen. Blegh.
Het was fijn dit op te schrijven.
Martha Haazebroek
28/05/2018
Een mooi en eerlijk verhaal. Ik woon in Scheveningen
en wil best zo nu en dan op jouw Peutertje passen!?
Warme groet
Martha
Andressa
3/09/2017
Heel mooi en zeker herkenbaar!
Busy.Fit.Mom
2/09/2017
Mooi geschreven… Trrrrraaanen in m’n ogen omdat ik dit echt voelde, het zo herkenbaar is maar vooral bedankt voor het delen. xx
Belgin
2/09/2017
In een moeilijke periode waar ik nu in leef heeft dit artikel mij een sterk gevoel gegeven.. het lijkt wel alsof mijn leven is beschreven in het verhaal. Ik dacht dat ik de enige ben en dat het niet normaal is wat ik mee maak. Maar nu zie ik elke mama het kan meemaken… Heel erg bedankt voor deze leuke verhaal..
Monique kuiper
1/09/2017
Dit geeft mij weer wat kracht om door te gaan als eenzame mama met 4 kindjes. Dit geeft me tranen en het doet me goed bedankt ❤️
Mama inge
2/09/2017
Blij te lezen dat ik niet alleen sta met dit gevoel…
Anske Van Malderen
1/09/2017
Wauw.
Net wat ik nodig had!
En nu zit ik hier te janken, alweer!
Jess
1/09/2017
Prachtig verwoord, hij komt met een snik hard binnen als een spiegel.
Mark
1/09/2017
Elke kerk die de moeite waard is en ik heb de tijd stap ik binnen. Even een moment van rust en reflectie bij Maria, symbool voor moeders en hun offers. Niet zozeer omdat ik gelovig ben. Maar om respect te tonen voor alle moeders. Mijn eigen mama, twee oma’s, schoonmoeder, schoonzus, vriendinnen en partner. Maar voor alles mijn ex, de moeder van mijn kinderen. Ging liever met een collega verder. Desondanks eeuwige dank voor haar moederschap dat zorgde voor twee pracht jongens die vol vertrouwen hun tienerjaren in kunnen. Ik kniel voor alle moeders, vrucht van de onschuldigen. Kus voor jullie allemaal!
Powerwoman
17/09/2017
Lief dat je je ex toch ook op een positieve manier kan zien. Goed van je, kus terug.
Doei
1/09/2017
Lekker sarcastisch vriend. Kus terug.
Petrie
31/08/2017
Zo mooi, herkenbaar en zo waar! Tranen in mn ogen…
Christa
31/08/2017
Bedankt!
Ik moest er van huilen, maar bedankt! Dit had ik even nodig.
Sandy
31/08/2017
Wauw heeft me deugd gedaan om dit te lezen. Mooi ❤
Griet
31/08/2017
Je schreef wat ik voel. <3
Marielle
29/08/2017
Wauw
Opa
25/06/2017
Deze moeder uit het verhaaltje is belangrijker dan menig, belangrijk doende politicus. Zonder de inzet van dit soort moeders heeft de wereld geen toekomst!!!!
Claudia
10/05/2017
Wauw wat doet dit me goed❤
Tamara
5/05/2017
Ik wil je bedanken uit de grond van mijn hart… Doet goed xxx
Kim
4/05/2017
Een traantje weggepinkt bij het lezen. Had deze woorden nog eens nodig om te beseffen dat perfectie niet hoeft en het goed is zoals het nu is. Wij zien onze kinderen graag zoals ze zijn, ook met hun gebreken. We moeten meer beseffen dat zij dat ook zo voelen over ons.
Nathalie
4/05/2017
Waaaauw prachtig verwoord. Deze woorden helpen mij! Bedankt xxx
Karen
4/05/2017
Juist wat ik nodig had… dank je xxx
Karin
2/05/2017
De kinderen zijn uit de mama geboren, dat geeft een band tot op het bot. De kinderen zijn het veiligst bij de mama, waardoor dus ook de slechtste kanten eruit komen bij HAAR. Ik heb eens gehoord dat kinderen bij de mama meedelen in het energetische lichaam, waardoor je als mama dus ook zo moe kunt worden van je kinderen, we zijn veel nauwer betrokken bij onze kinderen door die fysieke band zeker tot 7 jaar. Daarom is het voor ons zoveel zwaarder als voor de papa’s. 🙂
Ilhame
2/05/2017
Prachtig verwoord zo voelt het wel ☺️
Anne
2/05/2017
Heel herkenbaar… zelfs nu mn kinderen inmiddels jongvolwassen zijn. Ik ben een paar jaar terug in een burnout geraakt omdat ik maar door ging met werken en moeder zijn. Een moeder mag niet ziek zijn 😉 .
Anne
2/05/2017
Heel herkenbaar… eigenlijk nog steeds. Mn kinderen zijn inmiddels jongvolwassenen maar t gevoel is er nog steeds…
Lianne Visser
2/05/2017
Prachtig geschreven
Als je net het gevoel hebt dat niks goed is wat je doet….. je je best doet…. alles opzij zet…..je doodmoe bent….. dan komt ie ff goed binnen zeg
Gelukkig houden juist je kids onvoorwaardelijk van je….. met stip op 1
Barbara | Mamameteenblog.nl
2/05/2017
Deze is heel fijn
Corina
2/05/2017
Van wie is het tekeningetje boven in (Mama is Thuis)?
Corrie
2/05/2017
Das nog eens een hart onder de riem! Dank je wel!! Uit de grond van mn hart.
Joost
2/05/2017
Mooie tekst, herkenbaar ook voor vaders!
TM
2/05/2017
Tranen in mijn ogen! Wat prachtig verwoord en opgeschreven. Het gevoel dat wordt blootgelegd….. Het is zo waar!!!
UM khadija
1/05/2017
Waaw prachtig!!!
Manon
1/05/2017
Heel mooi dankjewel. Het raakt mij enorm. <3
Mathilde
1/05/2017
Dank je wel!
melleke
1/05/2017
Wow! Tranen in de ogen.. blij dat er nog mama’s zíjn die er zo over denken/die hetzelfde voelen. Ik voel me dikwijls schuldig voor de momenten dat ik roep tegen hen wanneer ze weer eens nie luisteren,en dat ik niet ’s avonds niet veel tijd voor hen heb wanneer ze een spelletje willen spelen maar ik dan aan het koken,afwassen,opruimen.. ben. En dan..wanneer mn kleine monstertjes me een welgemeende knuffel en dikke zoen geven word ik week en rolt er al eens een traantje. .omda ik hen ZO graag zie! En Wilco;blij dat jij het totaal nie lastig hebt maar jij bent een man (met alle respect!) Maar een vrouw is te perfectionistisch. Een vrouw wil steeds perfect zijn in haar huishouden en op het werk en bij vriendinnen,.. ze wil graag lekkere en verrassende maaltijden op tafel toveren (en liefst nog heel voedzaam en dat de kindjes het lusten), ze wil steeds dat het huis proper ligt (ook al komen 10minuten later de kindjes thuis en zie je er niets meer van), ze wil de perfecte vrouw zijn voor haar man,de goede vriendin,de lieve begripvolle mama die zeeën va tijd heeft om met de kids te spelen,huiswerk te maken,creatief bezig te zijn endit liefst nog allemaal tegelijk ook. Dus zou ik het leuk vinden moest je ons begrijpen en respect tonen voor de vrouw die deze mooie pakkende tekst schrijft en alle vrouwen die haar ervoor beamen omdat zij schrijft wat wij allemaal wel.eens denken/voelen. Btw Ester; DANK U! x
melleke
1/05/2017
Wow! Tranen in de ogen. Ik ben ZOOO blij dat andere moeders er ook soms zo over denken/het zo aanvoelen. Voel me soms(lees:dagelijks ) ook zo schuldig dat ik te weinig tijd heb voor hun,dat ik eens roep tegen hun wanneer ze weer eens niet luisteren.. en als die kleine monstertjes je dan een welgemeende knuffel en zoen geven voel ik me zo klein.. Wilco,voor jou is dit mss niet lastig,maar jij bent een man.. een vrouw wil altijd TE perfect zijn voor haar gezin;wil steeds lekkere en verrassende maaltijden op tafel toveren (en liefst nog een die heel voedzaam is en dat de kindjes ook lusten), wil steeds een proper huisje (ook al komen 10minuten later de kindjes van school en zie je er niets meer van) ,wil de perfecte vrouw zijn voor haar man,de goede vriendin,goede mama.. noem maar op. En al dit wil/doet ze elke dag opnieuw en opnieuw. Dus aub,heb respect voor de vrouw die deze tekst schreef en alle vrouwen die haar hiervoor beamen omdat zij dit tenminste durft te zeggen! Btw: Esther;DANK U! x
David
1/05/2017
Zelfs herkenbaar door een vader , ja die zijn er ook.
Powerwoman
17/09/2017
<3
Powerwoman
17/09/2017
Stephanie jayden jazlynn
1/05/2017
Prachtig en herkenbaar
Momo
1/05/2017
Zo herkenbaar. Ik mis 1 klein zinnetje.
De moeder die terugkijkt en het gevoel heeft zoveel fout te hebben gedaan en niet gedaan wat ze had willen doen.
Wil
31/08/2017
Dit gevoel heb ik vaak helaas en ik word er somber van. Ik hou zielsveel van míjn 3 kinderen en ik heb altijd uit liefde het beste met ze voor gehad. Ik stond er meestal alleen voor. Ik heb ze met liefde opgevoed en ik had alles goed willen doen, maar dat is niet gelukt. En daar ben ik erg verdrietig om.
Marijke
1/05/2017
Dit is de perfecte verwoording hoe ik me vaak voel… ik kreeg er tranen van in de ogen ❤️
Groetjes
Marijke, mama van 3 sloebers
Hanneke
1/05/2017
Ik zou ook eens een ode aan de kinderen willen geven die ouders hebben die drieduizend dingen tegelijk willen en daar gewoon maar mee te dealen hebben! Het is een trend dit soort blogs, maar goed fijn dat het moeders helpt.
Wilco
1/05/2017
Grappig, ik ben minimaal 2 dagen in de week bij mijn kinderen, breng ze 3 dagen per week naar school en/of de kdv en haal ze gemiddeld 2 keer daarvan op, kook 4 dagen per week, leg er 6 dagen in de week minimaal eentje in bed, ben regelmatig een hele dag alleen met ze (ook ’s avonds), speel met ze, lees met ze, leer ze lezen, reken met ze. leer ze rekenen, haal de vriendinnetjes op ze en breng ze weer naar huis indien nodig, heb lol met ze, bak taarten met ze, ga met ze zwemmen, speeltuinen, bouw de lego op die ze dan weer afbreken, ruim de puinhoop die ze maken samen met ze op, doe de weekboodschappen met ze, ga dan bij de hema eten met ze, ga met eentje mee op sportles en straks ook met de andere denk ik. Ik gaf ze de fles, verschoonde ze, deed ze in bad, keek en kijk filmpjes met ze. chill met ze. Ik knuffel ze, geef ze kus, plak pleisters, troost ze, luister naar hun verhalen, doe gek met ze, leer ze trucjes, etc. Heb een klein bedrijfje waar 18 mensen rondlopen, werk minimaal 40 uren in de week en heb van al die dingen geen last.
PS: Ik ben een papa
Powerwoman
17/09/2017
Klinkt als een goede vader. Goed bezuuug!
Kath
3/05/2017
Amai Wilco je bent de nieuwe man. Proficiat. jij bent gewoon perfect! Wacht nee er is toch één minpuntje waar je echt wel iets aan doen moet. Je zet jezelf boven andere ( vrouwen ). Dat getuigt van geen respect naar hen en een hoge dunk van jezelf.
Alice
19/11/2017
Omg, wat een gezeik. Wilco, beste kerel! Doe je goed.
Vrouwen moeten gewoon niet zo zeuren.
De meeste vrouwen werken ook nog ‘s part-time, áls ze al werken. Als je het allemaal zo zwaar vindt, had je er niet aan moeten beginnen. En dit stuk is nou niet bepaald een toonbeeld van emancipatie, want als je een beetje bij de tijd bent, werken beide ouders en verdeel je de taken ook.
Dus ophouden jezelf op te hemelen, het is gewoon je verantwoordelijkheid en je plicht. Kinderen zijn hartstikke leuk, maar ook gewoon veel werk. Je hebt het gewoon te doen, je hebt ze ook op de wereld gezet. Deal er maar mee. En leer dan gewoon eens delegeren, vraag dan je partner meer te doen, als je anders alleen maar jankend onder de douche medelijden staat te hebben met jezelf.
Jezus, ik schaam me echt voor mijn geslacht af en toe.
Btw, heb ook kinderen en ik werk en samen met mijn man lukt het allemaal prima. Als je maar met elkaar blijft communiceren, niet te moeilijk doet en denkt, zeker wb de opvoeding niet teveel loopt te mierenneuken en zeker nooit de ‘internetmoeder’ loopt uit te hangen. Daar help je namelijk niemand mee.
Peace!
Jay
2/05/2017
hahahhahah das niet slim he Wilco in een nest vol vrouwen dit soort uitlatingen te doen. Het betuigd van echt dapper mannengedrag 🙂
marga van doornik
1/05/2017
en sorry Wilco maar geloof echt in de uitspraak “nobody is perfect” dus ook jij niet . het plaatje wat jij ophoud zorgt alleen dat vrouwen zich nog schuldiger gaan voelen . er wordt hier juist geprobeerd vrouwen wat omhoog te trekken . dus ga jij svp naar een site voor mannen die denken dat ze perfect zijn
marga van doornik
1/05/2017
mannen en vrouwen ZIJN anders en REAGEREN anders . zelfs als een moeder de perfect lijkende vader heeft getrouwd kan ze het nog zwaar hebben . en het leven schommelt, soms lijk je nergens geen problemen mee te hebben en het volgende moment vliegt alles je effe aan
mel
1/05/2017
Wat fijn voor je Wilco!
En voor de andere ouders (man of vrouw); die lat hoeft niet zo hoog. Als je je kinderen de weide wereld in laat trekken is ook niet alles prefect geregeld voor ze. De wereld draait dan niet (meer) om hen alleen. Als niet alles perfect gaat in de opvoeding, krijg je veel creatievere kinderen (denk ik).
Ap
1/05/2017
Fijn dat het zo goed gaat bij je Wilco! Ik moet zeggen dat het mij ook wel goed af gaat. Maar ik denk dat je het toch iets onderschat. 2 dagen per week is iets heel anders dan 7 dagen per week met de kids week in week uit. Kinderliedjes zingen, gejengel, luiertjes, wasjes draaien, poetsen, huisje schoonhouden, voor de zoveelste keer hetzelfde boekje lezen of dezelfde puzzeltjes maken… Dat is leuk voor een paar uurtjes per dag, of een paar dagen per week… Maar zelfs met de liefste kindjes gaat ’t op een gegeven moment wel een beetje vervelen en irriteren als je er 24/7 mee bezig bent (als ik voor mijzelf spreek in ieder geval). Wat is het dan fijn om weer even op te laden en jezelf te ontwikkelen tijdens je werk of studie of iets anders waarin je jezelf weer terug kan vinden. Ik ben blij weer te werken, even wat anders dan alleen maar mama en poetsvrouw, werk waarbij ik uitgedaagd word en gesprekken op een volwassen niveau kan voeren.
Gelukkig heb ik een man die ook meehelpt met de kids en in het huis waardoor het mogelijk is. Maar ik weet ook dat ik zonder mijn werk geheid gillend gek zou zijn geworden. Dus dikke pluim voor je dat je je ook zo inzet voor je kinderen en in huis. Ik denk dat je vrouw/vriendin dat ook zeer waarderen! Dat is teamwerk! Maar helaas heeft niet iedereen die luxe, dus ik kan het me ook best voorstellen dat sommige mamas zich zoals in het bovenstaande artikel voelen. En ik hoop dat deze blog hen die het aangaat weer even een hart onder de riem steekt.
Stephanie
1/05/2017
Hallo Wilco,
Ik vraag mij af wat u wilt te zeggen in uw reactie. Hoe moet ik dit interpreteren?
Groetjes Stephanie
jannie
1/05/2017
Precies….. je bent een papa (lees: man). En je werkt minimaal 40 uur. Dit gaat over mama’s die die minimaal 40 uur tussen schreeuwende, huilende, schuitende en jengelende kinderen doorbrengt en soms haar eigen gedachten niet kan horen……
Nana
1/05/2017
Nou Jannie, hij heeft ze wel minimaal 2 hele dagen en zoals je leest doet hij Heel veel met ze . Ik las het en dacht Misschien bij hem in de leer want zou niet weten wat ik verkeerd doe??
Aruna
1/05/2017
Ik dacht dat ik het enige was….Slik.
Zo herkenbaar
Marieke Overvest
30/04/2017
Fijn om te weten niet alleen te zijn. Wat is het soms moeilijk. En die schuldgevoelens zijn het ergst…..
S
30/04/2017
ik zit even heel erg hardop te huilen.
Dankjewel.
Wendy
30/04/2017
Wauw, die is recht in het ❤️
Heidi
30/04/2017
Wauw bedankt!! Fijn dat het zo herkenbaar is. Het mama leven is zo pittig en zwaar, maar zou het voor geen goud willen missen. Nou ja, soms dan even op pauze zetten om bij te tanken. Ik vind de gebroken nachten vooral zo’n wissel trekken op mezelf in balans houden en het gedram dat hoort bij een drie jarige 😉
Risje
30/04/2017
Dank je wel voor deze mooie tekst!
Marlene Roemers
30/04/2017
Mooi geschreven, zo herkenbaar
Marlene Roemers
30/04/2017
Zo herkenbaar dit, heel mooi geschreven.
Imara
30/04/2017
Dankjewel! Dit is precies wat ik op dit moment nodig had! ♥️
Florien
30/04/2017
Jeetje zo herkenbaar dank je wel
Monique
30/04/2017
Super mooi beschreven. Het voelt alsof iemand in mijn gedachten heeft gekeken ..
Eva
30/04/2017
Dankjewel, Esther ❤
Sarah
30/04/2017
Dit heeft ieder moeder soms nodig gewoon je hebt je best gedaan meer dan dat kun je niet
Mascha
30/04/2017
SLIK
Nik
30/04/2017
Precies dit! Had ik even nodig!
Djoeke
30/04/2017
Dank je wel!! Had ik net even nodig!
Twinmommy
30/04/2017
Wauw, wat een werkelijkheid!! Heel mooi geschreven
Carolina
30/04/2017
Bedankt voor deze lieve woorden dit doet een moederhart goed .
Rinske
29/04/2017
Zo enorm herkenbaar! Fijn om ook eens zo te kunnen lezen Ipv alleen zo te voelen.
susan noordergraaf
29/04/2017
Zo mooi geschreven! dank je wel!
Leonie van Mil
29/04/2017
Mooi geschreven en zo waar
mama van dijk
28/04/2017
Zo is het. Prachtig!
Sacha
28/04/2017
Mooie ode aan alle mama’s!❤️
Hoe komt het eigenlijk dat mannen daar weinig tot geen last van hebben?( behalve omdat ze minder vaak thuis zijn)
Liselotte
2/05/2017
Wat een mooie blog en wat een goede reacties. Het is net wat Melleke schrijft: het gaat mis als je het allemaal perfect wil doen. En dat verklaart ook de reactie van Wilco. Misschien dat mannen niet zo de neiging hebben om alles goed te willen doen. En daar kunnen wij vrouwen veel van leren. Dus wees blij als je geen perfecte moeder bent, daar leren je kinderen meer van (meer dan wanneer alles echt van een leien dakje zou gaan). Want de wereld waarop jij ze voor dient te bereiden, is ook niet perfect.
Gilbert van Haasen
29/04/2017
…. omdat mannen niet zo sterk zijn als vrouwen.
Powerwoman
17/09/2017
Wauw. Zei elke man dat maar