De eerste jaren dat ik mij stiefmoeder mocht noemen — ik noem mijzelf altijd liefmoeder maar in dit artikel zal ik dat voor één keer aanpassen : ) — ben ik erg zoekende geweest. 

Ze zeggen altijd dat het moederschap een hele verandering is, en dat klopt ook zeker maar geloof mij: het ‘moederen’ over een kind van een ander is nog veel ingewikkelder. Er is namelijk niets aangeboren, er is geen sprake van intuïtie waar je op kunt vertrouwen en er is geen natuurlijke basis. Alles zul je eerst zelf moeten uitvogelen. Niet alleen de persoonlijkheid en het karakter van je stiefkind moet je leren ‘lezen’ ook zul je op zoek moeten gaan naar wat de invulling van deze rol voor jou precies inhoudt.

Stiefouder word je niet zomaar

Wat wil je wel en wat wil je niet. Want eerlijk: het is een moeilijke rol die bij tijd en wijle voor verdriet en strijd kan zorgen. Iedere partij in de relatie rondom het stiefkind zal moeten ontdekken, vormen en accepteren. Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je je eigen wensen, krachten en kunnen leert ontdekken. Er is geen gebruiksaanwijzing voor de rol van stiefmoeder en er bestaat ook geen prototype voor. In het begin van de hele zoektocht naar ‘wie wil ik zijn en wie kan ik zijn als stiefouder’ helpt het om zoveel mogelijk informatie te zoeken en verhalen te lezen van andere stiefouders. Sparren over hoe anderen die eerste periode doorgemaakt hebben en wat bij hen de struggles waren. Het helpt om open en eerlijk te zijn over je nieuwe rol en de emoties die het je brengt. Misschien voel je wel enorme trots om deze taak — uit liefde voor je partner — op je te mogen nemen en kost het jou en de kinderen geen enkele moeite. Voor de meesten geldt dat — wanneer ze een keuze gehad zouden hebben — ze er niet zelf voor gekozen zouden hebben. De rol van stiefouder is ontzettend kwetsbaar, de band die je met je stiefkind hoopt te krijgen is er niet direct en soms ontstaat deze überhaupt niet. Of je het nu wilt of niet, deze rol is onlosmakelijk verbonden met de ex van je partner. Iets waar in veel gevallen goed mee te leven is maar soms brengt dat ook veel verdriet en moeilijkheden met zich mee.

Lees ook: Voor mijn lieve liefkind 

Gemis aan informatie en herkenning

Toen ik de rol van stiefmoeder in mijn schoot geworpen kreeg, heb ik mij wel eens eenzaam gevoeld. Iedereen om mij heen vormde normale gezinnen, ik kon daar echt jaloers op zijn, wat een rust moest dat geven. Gewoon simpel en duidelijk: een vader, een moeder en eigen kinderen, geen gedoe. In die tijd sprak ik er ook niet veel over en was ik in stil gevecht met mijn eigen gevoelens. Ik was stiefmoeder en niet veel later moeder geworden van mijn eigen dochter, een rollercoaster aan gevoelens waar niet altijd evenveel begrip voor was. Begrijpelijk misschien maar het maakte mij eenzaam en kwetsbaar. Ik had behoefte aan verhalen, steun van mede ‘lot’ genoten en wilde mij kunnen identificeren met de strijd en het succes van anderen.

Het antwoord op dat gevoel; het gemis aan informatie en een plek waar gelijkgestemden elkaar treffen en verhalen kunnen uitwisselen, is er nu. Hoe tof! Echt, als dat er in mijn beginperiode was geweest, had ik mij waarschijnlijk zoveel meer in mijn kracht voelen staan en durven vertrouwen op mijzelf. Of misschien had ik juist geleerd om door een andere bril te kijken. Ook dat was goed geweest, zolang het mij maar iets had gebracht wat een deel van mijn struggles had kunnen wegnemen. Ik draag dit briljante initiatief dan ook een warm hart toe en wil je bij deze graag informeren over ‘het gezicht’ erachter en de inhoud van het magazine wat er hopelijk gaat komen!

De bedenker van STIEF m/v

Jo Kronenburg is sinds twee jaar stiefmoeder en geniet daar van. Maar ze heeft ook ervaren hoe ingewikkeld deze rol is. Veel situaties met haar stiefdochters vond ze lastig omdat ze niet precies wist waar ze goed aan deed. Ze had behoefte aan antwoorden en ging op zoek. Haar zoektocht eindigde voor het tijdschriftenrek, in de hoop dat een blad — speciaal voor stiefouders — haar meer zou kunnen vertellen over haar rol als stiefmoeder. Maar helaas, er was niets te vinden. Voor Jo was het meteen duidelijk: dat tijdschrift gaat er komen, ‘ik ga dat maken!’

Zo gezegd zo gedaan, Jo ging praten met mensen en startte een crowdfunding-actie. In deze tijd waarin er steeds meer samengestelde gezinnen komen, is het ondenkbaar dat zo’n magazine nog niet bestaat. Inmiddels zijn er al redacteuren, fotografen, een drukker, distributeur en een abonnementenbureau die zich enthousiast hebben aangesloten bij dit mooie initiatief! Nu alleen de financiën nog zodat Jo met haar team ervoor kan zorgen dat STIEF m/v ook daadwerkelijk vanaf januari 2018 vier keer per jaar in de winkels ligt!

Wat lees je in STIEF m/v

Een magazine met oog voor de realiteit waarin je — naast dat de toon positief en oplossingsgericht is — ook zult lezen over situaties waarin er geen winnaars zijn. Zo is het nu eenmaal dus ook dat willen mensen lezen. Het magazine zal uitgebracht worden voor  iedereen die op zoek is naar dat steuntje in de rug, herkenning en erkenning. Het biedt de ruimte om ervaringen te delen en je zult er praktische handvaten in vinden.

Wil je meer weten? Op de pagina van CrowdAboutNow lees je er alles over!