Het blijft een gevoelig onderwerp ‘orgaandonatie’. Maar juist omdat op die ene wachtlijst ook elk moment jouw naam of die van je kind kan komen te staan en die ene lijst ook de dood kan betekenen is het zo belangrijk om in elk geval een keuze te maken. 

Deze week wordt er aandacht gevraagd voor orgaan- en weefseldonatie, het is de Donorweek. Van 12 tot en met 18 oktober worden er middels spotjes op de radio en televisie persoonlijke verhalen verteld van mensen die dankzij een orgaandonatie weer kans hadden op leven.

De Donorweek is onderdeel van de campagne  ‘Donor worden. Waar wacht je nog op? ‘ en daarin staan meer dan ooit de ervaringsverhalen van mensen met een donororgaan centraal. Mensen zoals jij en ik, die zich jaren geleden registreerden als donor om een ander te helpen.  Maar zelf zo ziek werden dat ze om te overleven een donororgaan nodig hadden.

In de provincie waar ik woon, Utrecht, staan 280.162 inwoners geregistreerd als donor. Om een ander te helpen, want zo ziek worden dat je een orgaan nodig hebt, dat overkomt een ander. Toch? Dat dacht Jennifer van Bruggen (27) uit Kockengen ook. Totdat een harttransplantatie haar leven redde.

“Vlak nadat mijn zoontje werd geboren, besloot ik donor te worden. Ik stond al wel geregistreerd, maar liet de beslissing toen nog over aan mijn nabestaanden. Nu ik moeder was geworden keek ik opeens anders tegen de dingen aan. Wat als mijn kind ziek zou zijn en een donororgaan nodig had? Dan zou ik toch willen dat hij zo snel mogelijk geholpen kon worden? Ik vond het logisch om dan zelf ook mijn organen ter beschikking te stellen na mijn overlijden. Drie maanden later lag niet mijn zoontje, maar ik in het ziekenhuis. Ik had geen energie, was steeds buiten adem en voelde me benauwd. Ik bleek cardiomyopathie te hebben, een ziekte van de hartspier. De pompkracht was bij mij teruggelopen tot 5%. De artsen probeerden mijn hart met medicijnen op te peppen, meer dan 15% werd het niet. Zo stond ik een paar jaar na mijn donorregistratie opeens zelf op de transplantatiewachtlijst! Door allerlei complicaties werd dat op het laatst nog heel spannend, maar ik heb het gered. Ik leef nog dankzij het donorhart van een ander, dat voor mij net op tijd kwam.”

Momenteel staat een op de vier Nederlanders van achttien jaar of ouder (26 procent) als donor geregistreerd. Tegelijk zegt ruim de helft van de volwassenen bereid te zijn om na zijn of haar dood eigen weefsels of organen beschikbaar te stellen. Negen van de tien mensen zouden een orgaan willen ontvangen, als dat nodig is.

Een belangrijk doel van de campagne is om mensen te stimuleren hun keuze – Donor Ja of Nee -vast te leggen in het Donorregister, het liefst met een Ja.  Er zijn namelijk nog steeds heel veel orgaandonoren nodig. Er sterven nog te veel mensen die te lang hebben moeten wachten op een donatie en dat moeten we niet meer willen. Orgaandonatie, dat is de toekomst van onze kinderen en die van ons!

Voor meer info over de Donorweek vind je hier