Sinds vorig jaar vraagt onze dochter met enige regelmaat om zakgeld of in ieder geval duidelijkheid over wanneer we daarmee gaan starten. Inmiddels staan er al meerdere varkens op haar kamer te wachten tot het grote moment aanbreekt. “Een goede voorbereiding is het halve werk”, zal onze dochter gedacht hebben!

Niet alleen de pedagogische opvoeding maar ook de financiële opvoeding is minstens zo belangrijk. Het leren omgaan met geld en het bewust keuzes maken vinden wij als ouders een belangrijk onderdeel van de opvoeding. Ik oefen dit met haar door om de zoveel tijd haar speelgoed uit te zoeken en de spullen die vallen in de categorie ‘kinderachtig/ saai’ of ‘ik vind het nog leuk maar het mag best ook naar een ander kindje’, verkopen we dan via Marktplaats of Social Media.

We noemen dit ook wel ‘ons winkeltje’ en bekijken samen wat de waarde is van het te verkopen product. Het zal duidelijk zijn dat mijn dochter er een sport van maakt om de meeste dingen nog van onschatbare waarde te vinden aangezien hogere verkoopprijsjes haar roze varkentje natuurlijk sneller vullen!

Ik vind het heel knap van mijn meisje dat ze afstand kan doen van spullen waar ze altijd heel dol op was, dat ze begrijpt dat je er een ander blij mee kan maken en uiteindelijk zelf van het verdiende geld kan sparen voor iets groters. Ze heeft van Sinterklaas een fantastische spaarpot gekregen waar een heus telsysteem inzit, helemaal leuk, net een echte bank (ach hoe romantisch was dat toen je nog je centjes naar het loket bracht bij de bank en samen met de medewerkster ging tellen hoeveel er op je rekening gezet kon worden).

Met onze dochter hebben we de afspraak gemaakt dat het geld dat ze spaart uitgegeven wordt aan iets groters en niet steeds een aan klein speelgoedje hier en een klein speelgoedje daar. Als ouders staan we gelukkig ook altijd sterk in onze schoenen en laten we ons niet vaak verleiden door de “ah toe , please mam, mag het??” of de “dit is echt de allerlaatste keer dan hoef ik echt nooit meer wat” of de meer dreigende “ik mag ook nooit wat!” nee inderdaad, dat klopt! Al die prullaria’s opgeteld kosten een fortuin en belanden in die ene stoffige hoek in jouw kamer waar nooit iemand anders komt dan dat ene zilvervisje.

Nu ze in groep 3 is gestart lijkt het ons een goed moment om ook met zakgeld te beginnen. Met ‘het winkeltje ‘ heeft ze voor ons al aangetoond dat ze kan sparen en ook de waarde van spullen en geld al een beetje begrijpt. Doordat ze nu al leert beseffen wat de waarde van geld is kan ze straks,  als ze eenmaal op eigen benen staat, hopelijk voorkomen dat ze te veel impulsieve uitgaven heeft en daarmee schulden maakt. Tevens snapt ze heel goed dat de waarde van een munt niet zit in de omvang, een kleine munt is niet perse minder waard dan een grotere. Ook kan ze al tellen en een beetje rekenen dus dat maakt het sparen ook wat levendiger.

Maar als we nu gaan beginnen, hoeveel geven we ons meisje dan? En hoe vaak doen we dit?

Ik denk dat regelmaat belangrijk is en dat het bedrag nog best wat klein mag zijn. Het zakgeld wat ons meisje krijgt is vooral bedoeld om mee te sparen voor iets groters en duurders. Cadeautjes voor vriendinnetjes, vriendjes of familieleden hoeft ze er niet van te betalen, dit doen wij.

Het Nibud heeft richtlijnen opgezet voor de bedragen per leeftijd. Een bedrag van 1 euro zou passend zijn voor een kindje van 6 jaar. Ik kan mij daar wel in vinden. Ze zou dan per maand 4 euro krijgen en kan daarnaast natuurlijk nog ‘bijverdienen’ door af en toe een klusje te doen, met haar rapport de familie langs te gaan en door ‘onze winkel’ draaiende en af en toe flink uitverkoop te houden!

Hoe oud waren jullie kinderen toen jullie begonnen met zakgeld en wat moesten jullie kinderen daar van betalen?