Daar ging je dan, na weken voorbereiding en verheugen was het zover. Een enorme mijlpaal in je jonge leven. Een leven dat vanaf nu veel meer uitdagingen en vriendschappen zal kennen.
Trots hijs je je ’s ochtends in je iets te grote rugtas, nadat je nog even vluchtig hebt gevraagd wat voor fruit je hebt meegekregen. ‘Blauwe bessen’, antwoord ik. Je steekt goedkeurend je duimpje met paarse nagellak omhoog. ‘Mekker mama!’. Je nieuwe schoenen aan, jas aan en op de fiets. De koude ochtendwind tovert direct lieve blosjes op je wangen. Mijn kleine jongen, je hebt geen idee wat je allemaal te wachten staat.
Vol verbazing op de vroege ochtend
Met grote stappen baan je je met je korte kleuterbeentjes een weg naar boven. Een aantal trappen en dan ben je er; de toegang naar de wereld waar je zo naar uitgekeken hebt. Een kapstokje met je eigen sticker en naam. Vol trots kijk je mij aan, net zoals je soms vol verbazing kan kijken rondom de sinterklaastijd. ‘Hoe weten ze toch hoe ik heet?’ Dat je naam al aanwezig is nog vóór je de drempel naar het avontuur overstapt, dat voelt vertrouwd!
Met een glimlach van oor tot oor geef je de juf een hand. Net als op de peuterspeelzaal blijft het ook hier niet alleen bij een hand geven. Door enthousiast te springen terwijl je de hand van deze nog onbekende vrouw vasthoudt, laat je duidelijk merken helemaal ontspannen te zijn. Een opluchting, want hoe anders kan het soms gaan.
Ik geniet mee van deze uiting van onbevangenheid. Heerlijk om je ook hier in de lucht te zien springen terwijl de dag nog moet beginnen. Je niets aantrekkend van wat anderen van jouw gedrag vinden, gewoon fijn jezelf zijn! Een kleine levensles op deze vroege ochtend want het doet mij beseffen hoe anders wij volwassenen in het leven staan. Wil je springen … spring, wil je lachen … lach, wil je huilen … huil en wil je dansen … dans!
Te gast in jouw nieuwe wereld
In de klas komen er meteen kindjes op je afgestapt, oudere kindjes van de groep boven jou. Goed om te zien dat mijn zorgtaken en liefde niet alleen door de juf worden overgenomen maar ook door deze kleine lieve helpers. Je kijkt met verwondering die hele grote klas vol met kinderen rond. Meer dan twintig nieuwe vriendjes en vriendinnetjes waar je straks veel plezier mee gaat hebben. Met de een wat meer dan met de ander maar het gemeenschappelijke doel van de tijd die jullie hier samen doorbrengen, schept een band.
De tijd die vooral ontspannen en leuk moet zijn. Waar je later met plezier op terug zal kijken en zal wensen dat je nog één keer zo klein kan zijn. Niet hoeft te weten wat je dan allemaal weet en de wereld vooral nog heel erg zoet en roze is. Wanneer ik wil gaan heb je niet eens tijd om mij een knuffel en een kus te geven. Je bent veel te druk met alles wat er om je heen gebeurt. Het is duidelijk: ik ben nu te gast in jouw wereld, de rollen zijn voor heel even omgedraaid.
Gewoon lekker doorgespeeld
Wanneer ik je na je eerste dag kom ophalen, ben je even zoek. Terwijl de kinderen hun lunchtrommels pakken en een plekje aan tafel zoeken, ben je in geen velden of wegen te bekennen. Anders dan verwacht maak ik mij totaal geen zorgen, deze wereld voelt veilig, je komt er met plezier. Na een paar minuten beseft de juf zich dat ze jou niet had verteld naar binnen te komen als de bel gaat. Meteen stonden er weer kindjes in de rij om je buiten te gaan halen. Die verbinding onderling is mooi om te zien.
Zonder ook maar iets van je ‘verdwijning’ vernomen te hebben, stap je met wilde haartjes, blosjes op je wangen en koude handjes de klas weer binnen. Je had gewoon lekker doorgespeeld op het schoolplein tussen de grote kinderen van groep 3 en 4. Heel stoer en ik ben je liever even ‘kwijt’ dan dat je bij de juf op schoot getroost moet worden wanneer ik je weer kom halen.
Lees ook: Wanneer je kind zegt: “Mam, ik moet je iets vertellen …”
Blijf vooral jij met je springen, dansjes en gekleurde nageltjes
Je bent begonnen aan een enorm leuk avontuur, een ontdekkingstocht waarin je nog genoeg uitdagingen zult tegenkomen en teleurstellingen zult moeten verwerken. Voor nu hoop ik dat je vooral jezelf blijft; zo lief, sociaal en gezellig als je bent. Blijf vooral springen wanneer je daar zin in hebt, gekke dansjes doen als je de behoefte voelt opkomen en je nageltjes lakken in alle kleuren van de regenboog omdat jij dat stoer vindt.
In plaats van ‘Wat gaan we morgen doen’, vraag je nu ’s avonds voor het slapen: ‘Mag ik morgen weer naar de grote school, mama?’.
Comments
Debbythechocoholic
31/03/2018
Zo leuk om te lezen! Ik deel de mening van mijn voorgangsters: je schrijft zo een leuke blogposts!
MamaPlaneet
27/03/2018
Mooi geschreven. Hier had dochterlief het minder moeilijk dan mama. Zij zwaaide vrolijk naar mij en liep met papa mee. Ik barstte in huilen uit
tamara
21/03/2018
Mooi geschreven ondanks dat ik zelf nog geen kinderen heb vind ik je blogs wel leuk
Fleur
21/03/2018
Mooi geschreven! Het is een bijzondere mijlpaal als je kleine de wereld van de grote school binnenstapt
Susan
20/03/2018
Mooi geschreven! Ik ben benieuwd hoe het mij straks afgaat… Gelukkig duurt dat nog heel lang, haha…
Merel
20/03/2018
Fijn dat de eerste dag zo goed bevallen is. Hier idd ook iets dramatischer, maar gelukkig helemaal goed gekomen.
Daisy Van Dorsselaer
20/03/2018
Wat mooi om te lezen! Je hebt een heel mooie en zachte schrijfstijl.
Eva van den Bergh
20/03/2018
Leuk hoe je dit ook vanuit jezelf schrijft door ‘je’ te gebruiken. Leuke schrijfstijl heb je! Ikzelf kan het nu al niet meer herinneren, m’n eerste dag op school, haha 😉
Charlotte
20/03/2018
Wat fijn dat het zo vanzelf ging. Hier was het echt wel even wennen. Heerlijk om te lezen dat je mannetje er zo van geniet.
Inge
20/03/2018
Wat heb je dit prachtig geschreven… ik heb zitten glimlachen, en soms ook moeten slikken van ontroering. Wat heerlijk dat hij de wereld zo omarmt.
nicole orriens
20/03/2018
LOL. Ik dacht dat de titel van deze post een uitspraak was van een kind tegen zijn moeder. Een verwijt dus. Maar het blijkt de moeder te zijn dit het zegt : )
Mariëlle
20/03/2018
Super leuk dat hij het zo naar zijn zin heeft. Wat worden de kleintjes toch snel groot hé
Jamey
20/03/2018
Wat vliegt de tijd toch voorbij! Ik vind het mooi om te lezen!