We heten allemaal hetzelfde: ‘Mama’. De een noemt zich mama met één m de ander met twee. Dan ziet het er anders uit — ‘Mamma’ — maar we klinken hetzelfde. Lief, zorgzaam en trots.

Soms klinkt onze naam boos, verdrietig of teleurgesteld. Alle emoties passen bij deze naam, het maakt haar sterk en betrouwbaar.

In onze naam — de benaming voor de rol die we gekregen hebben — zijn we allemaal hetzelfde. We zijn niet alleen vrouw maar ook ‘Mama’ van een of meerdere kindjes. We hebben dezelfde belangrijke taak gekregen. We hebben onszelf een rol toegeëigend die we allemaal als het allerbelangrijkst in ons leven beschouwen.

moederschap

Niemand heeft via de placenta een gebruiksaanwijzing meegeleverd gekregen. Iedereen doet maar wat. Ook daarin verschillen we niet van elkaar. We moederen allemaal met vallen en opstaan en genieten dezelfde onzekerheid, kwetsbaarheid én bemoeizucht. We kennen allemaal het gevoel van onmacht, wanhoop en zorgen. Ook hierin lijken we op elkaar.

We wisten allemaal niet van te voren wat zwanger zijn inhield. Dat bevallen echt pijn doet, je net zo hard van weeën kunt houden als ze haten en de puinhoop van onder na de bevalling behoorlijk schrikken is. Hierin verschillen we amper van elkaar, het overkwam ons en we maakten eenzelfde reis mee. We lazen er allemaal over, lieten ons van tevoren van alles wijs maken maar wat de zwangerschap en de bevalling echt inhield, dat weten we allemaal pas nadat we ons mama mogen noemen.

We konden ons geen voorstelling maken van wat het moederschap met ons zou doen. We hebben er allemaal over gedroomd, gefantaseerd en over gelezen maar dat het onze wereld compleet op zijn kop zou zetten, dat wisten we allemaal niet van te voren. Dat mama worden zo groots en meeslepend je leven zou binnendringen, dat hadden we niet kunnen bedenken.

We maken allemaal dezelfde fases door. De een heftiger dan de ander maar we doorlopen hetzelfde traject en doen wat ons goed lijkt. We doen het allemaal vanuit liefde, met trots en vaak ook met onzekerheid maar … we doen het. Hierin verschillen we niet van elkaar.

We zijn allemaal met het moederschap begonnen aan de mooiste en meest intense reis van ons leven. Een reis door een landschap in bloei, over hobbelige keien en door een zee van emoties. Een reis waarvan wij de coördinaten niet weten maar we voelen aan ons moederinstinct dat het goed is. We bepalen onze eigen koers op gevoel. Dat doen we allemaal en zo is de reis ook bedoeld.

We zijn allemaal een ‘Mam(m)a’. Laten we elkaar niet beoordelen of veroordelen maar reis samen waar het kan.