We heten allemaal hetzelfde: ‘Mama’. De een noemt zich mama met één m de ander met twee. Dan ziet het er anders uit — ‘Mamma’ — maar we klinken hetzelfde. Lief, zorgzaam en trots.
Soms klinkt onze naam boos, verdrietig of teleurgesteld. Alle emoties passen bij deze naam, het maakt haar sterk en betrouwbaar.
In onze naam — de benaming voor de rol die we gekregen hebben — zijn we allemaal hetzelfde. We zijn niet alleen vrouw maar ook ‘Mama’ van een of meerdere kindjes. We hebben dezelfde belangrijke taak gekregen. We hebben onszelf een rol toegeëigend die we allemaal als het allerbelangrijkst in ons leven beschouwen.
Niemand heeft via de placenta een gebruiksaanwijzing meegeleverd gekregen. Iedereen doet maar wat. Ook daarin verschillen we niet van elkaar. We moederen allemaal met vallen en opstaan en genieten dezelfde onzekerheid, kwetsbaarheid én bemoeizucht. We kennen allemaal het gevoel van onmacht, wanhoop en zorgen. Ook hierin lijken we op elkaar.
We wisten allemaal niet van te voren wat zwanger zijn inhield. Dat bevallen echt pijn doet, je net zo hard van weeën kunt houden als ze haten en de puinhoop van onder na de bevalling behoorlijk schrikken is. Hierin verschillen we amper van elkaar, het overkwam ons en we maakten eenzelfde reis mee. We lazen er allemaal over, lieten ons van tevoren van alles wijs maken maar wat de zwangerschap en de bevalling echt inhield, dat weten we allemaal pas nadat we ons mama mogen noemen.
We konden ons geen voorstelling maken van wat het moederschap met ons zou doen. We hebben er allemaal over gedroomd, gefantaseerd en over gelezen maar dat het onze wereld compleet op zijn kop zou zetten, dat wisten we allemaal niet van te voren. Dat mama worden zo groots en meeslepend je leven zou binnendringen, dat hadden we niet kunnen bedenken.
We maken allemaal dezelfde fases door. De een heftiger dan de ander maar we doorlopen hetzelfde traject en doen wat ons goed lijkt. We doen het allemaal vanuit liefde, met trots en vaak ook met onzekerheid maar … we doen het. Hierin verschillen we niet van elkaar.
We zijn allemaal met het moederschap begonnen aan de mooiste en meest intense reis van ons leven. Een reis door een landschap in bloei, over hobbelige keien en door een zee van emoties. Een reis waarvan wij de coördinaten niet weten maar we voelen aan ons moederinstinct dat het goed is. We bepalen onze eigen koers op gevoel. Dat doen we allemaal en zo is de reis ook bedoeld.
We zijn allemaal een ‘Mam(m)a’. Laten we elkaar niet beoordelen of veroordelen maar reis samen waar het kan.
Comments
Laylacelik.nl
3/04/2018
Moederschap is zwaar, vermoeiend, emotioneel maar vooral erg mooi. Ik ben het er helemaal mee eens
Marieke
1/04/2018
Mooi geschreven! Ik ben het helemaal met je eens! Soms best ingewikkeld hoor…dat mama zijn..
Hippiemeisje
29/03/2018
zo mooi geschreven… <3
Maar wensmama's zijn ook mama
En mama's die zonder een placenta/zwangerschap een kind kregen ook
wilde ik gewoon even toevoegen, dit is geen kritiek, maar uit ervaring kan ik zeggen dat dit bij velen telkens opnieuw heel hard aankomt…
Lindsey Beljaars
28/03/2018
Wauw jeetje, wat heb je dit ontzettend mooi verteld zeg. Prachtig geschreven!
Eva van den Bergh
28/03/2018
Precies! Iedereen volgt ongeveer dezelfde weg, maar iedereen op haar eigen manier. Belangrijk is inderdaad ook dat mensen elkaar helpen 🙂 Natuurlijk heb ik hier zelf nog geen verstand van – duh – maar ik kan me er wel wat bij voorstellen.
charlotte swart
28/03/2018
Helemaal met je eens en prachtig geschreven. Laten we elkaar allemaal helpen daar waar we kunnen
Jamey
28/03/2018
Wat ontzettend mooi verteld. Echt hoor! Ik ga je artikel zeker delen!
Maddy- Meer Met Mama
28/03/2018
Heb je super mooi verwoord! Het klopt ook allemaal helemaal. Ik denk dat we allemaal doen wat we juist achten en ik denk ook dat het zo moet zijn.
Ellen
28/03/2018
Mooi geschreven, met een brokje in mijn keel gelezen!
Kaylee
28/03/2018
Heel mooi! Ik ben zelf (nog) geen moeder. Maar dit is echt heel mooi geschreven!
Fleur
28/03/2018
Mooi geschreven en helemaal waar. We zouden elkaar wat meer moeten steunen ipv veroordelen
Mariëlle
28/03/2018
Het moederschap is echt bijzonder! Ik zie dat bij de vriendinnen in mijn omgeving die al moeder zijn. Natuurlijk heb ik zelf een moeder, maar pas als je het van dichtbij ziet. Het opgroei en de sturing en liefde aan een kindje. Hoe mooi dat wel niet is!
Merel
28/03/2018
Helemaal waar. Uiteindelijk doe je allemaal wat je goed acht en dat is volgens mij het belangrijkste.
nicole orriens
28/03/2018
Dat heb je heel mooi gezegd! De coördinaten ontbreken inderdaad nogal eens. Maar gelukkig kunnen we onderweg gestrande collega’s helpen.
Linda
27/03/2018
Zo onwijs mooi geschreven! Ik kan dan ook echt niet wachten om dit allemaal zelf te ervaren. Deze reis lijkt mij zo mooi, liefdevol én bijzonder!