Onlangs werden mijn beide kindjes snel achter elkaar een jaartje ouder. Het leukst aan de verjaardagen vind ik de voorbereidingen voor het feest, en daar hoort natuurlijk een leuke traktatie bij!

hero collage

Mijn vlotte dreumesdame blies in januari haar eerste verjaardagskaarsje uit, waarna haar broertje begin februari drie kaarsjes mocht uitblazen. Dit met hulp van mama en papa, want mán wat vergt dat blazen een longinhoud. Wat een feest en wat een blije momenten. Tijdens de verjaardagen van mijn kleintjes trek ik mezelf altijd even een klein moment terug in mijn hoofd, gravend naar kostbare herinneringen. Blije maar ook tranentrekkende taferelen schieten over mijn netvlies. Dikke buiken, pijnlijke bekken en prachtige positiekleding. Klaagbuien, pittige bevallingen en afkeer van uitslaande weegschalen. Maar wat overheerst is twee keer dat eerste moment met een glibberig lijfje in mijn armen, zoekende oogjes, heerlijke babygeurtjes en -geluidjes. Op de achtergrond de angst voor de enorme verantwoordelijkheid die pats-boem letterlijk in je schoot gelegd is met het kersverse moederschap. Daarna het trotse gevoel wanneer ik bedenk hoe vanzelfsprekend alles zijn weg vindt, hoe gezond mijn kleintjes gelukkig zijn en hoe ze zich ontwikkelen in hun totaal eigen tempo. Waar Hero heel rustig ging en veel drukker was met motorische bezigheden — alles waarmee hij kon prutsen zoals tuigjes van kinderstoeltjes — dan met bijvoorbeeld leren lopen, liep zijn kleine zus daarentegen al op de dag dat ze 11 maanden werd (help!). Ik kon Hero heerlijk z’n gang laten gaan, terwijl ik met Novah letterlijk ogen in mijn achterhoofd moet hebben. Maar wat een fijne combi zijn die twee samen. Vanochtend toen ik ze naar de opvang bracht, vroeg Hero of Novah ook mee ging. De bevestiging vond hij fijn, want anders “ga ikke Novah missen”. Smelt! Drie versus één jaar dus. Volgend jaar breng ik de oudste naar school. Die gedachte heb ik nog even opgeborgen …

novah collage

Rawrrrr

Genoeg gezwijmel. Bij een stoere jongensverjaardag met cadeau’s zoals een fiets en een indianentent met verkleedkleding, hoort ook een echte jongenstraktatie. Ik struin in aanloop naar de grote dag altijd Pinterest af op zoek naar leuke traktaties. Waarom het wiel opnieuw uitvinden? Tijd is een schaars goed in deze drukte met kleuter en dreumes. ; ) Zo kwam het dat ik een gave dino traktatie spotte voor op de opvang. Alles wat ‘rawrrrr’ doet, op wielen rijdt of gewoon héél stoer is, vindt Hero prachtig. Grappig eigenlijk dat hij dat zo mooi vindt, maar wel zo ongeveer in me kruipt wanneer hij een nieuwe situatie niet helemaal relaxed vindt. Anyway, het werd dus een ‘rawrrrr’ dino. Een stoere dino met een heel verantwoord rugzakje met daarop een strik en een feestelijk vlaggetje. Voor de kindjes die iets minder ‘rawrrrr’ zijn, heb ik voor de zekerheid een paar boerderijdieren met zo’n zelfde rugzakje toegevoegd, helaas geen foto van gemaakt maar laat je fantasie vooral de vrije loop. Je kunt dit met allerlei soorten beestjes doen.

dino 1

dino 2

Bij Hema hebben ze leuke kokers gevuld met dino’s, boerderijdieren en zeedieren. Ikea verkoopt de leuke witte strikken in verschillende groottes, ik gebruikte de kleinste. De doosjes rozijnen verpakte ik in neutraal papier, vind ik zelf het leukst als er allerlei dingetjes op en om komen, en eerlijk is eerlijk de dino’s waren nogal bont van zichzelf. Aangezien mijn man een watersporter — met hoofdletter is — heb ik hem met bakkerstouw en ingenieus knoopwerk de doosjes op de ruggen laten binden. En warempel, ze zijn allemaal blijven zitten! Leuk resultaat toch? Ik vond het best ‘awesome’ geworden, dus de kaart op de foto drukt precies uit wat ik dacht toen ik het hele stel zo zag staan.

Een echte tuttebel

Dan was er nog onze jarige tuttebel Novah die haar eerste kaarsjes uitblies. Zij kreeg een megakonijn van Maileg en een kinderwagentje. Erg fijn, met instelbare rem. De grootte van het konijn was iets verkeerd ingeschat en groeide direct uit de wagen … Tja, en wat verzin je nu voor traktatie voor zo’n klein guppy? Bij Hero had ik een racewagen gemaakt van fruit, maar daar had ik nu geen zin in. Dus scoorde ik leuke cadeautasjes en stopte er minicadeautjes in. Ik vind het belangrijk dat kindjes iets te snoepen krijgen wat ze op de crèche ook daadwerkelijk mogen opeten. Daarnaast krijgen ze bij mij thuis gewoon bijna geen snoep voordat ze een jaar of twee oud zijn. Tot die tijd zijn ze veroordeeld tot fruit, rozijntjes, rijstwafels en verantwoorde koekjes. Ben ik nu een loedermoeder? Ik denk het niet, ze vinden het prima en vinden snoepjes over het algemeen “bah, zoet!”, dan maak ik stiekem een vreugdesalto en denk: jullie moesten eens weten, doen jullie dit later ook met bier en sigaretten? Ik hoop het. ; ) Om niet te veel af te dwalen, hieronder Novah’s traktatie! Ze kreeg het setje op de foto van een vriendin, een houten spiegeltje met houten lippenstiftjes. Ik smolt toen ik het uitpakte. Toch wel echt een meisjesmoeder hoor, ik vind de combi van stoer en zoet té leuk.

novah traktatie

Een cadeautasje dus met dit keer een roze strik (weer van Ikea). In de tasjes stopte ik minivoorleesboekjes die je online kunt bestellen en een doosje rozijntjes ingepakt in lief papier van Eef Lillemor. Echt één van mijn favorieten. Helaas niet op de foto gezet.

Wellicht heb ik je een eindje op weg geholpen in het-leed-dat-traktatie-maken-heet. Het hoeft niet moeilijk, probeer je niet gek te laten maken door andere traktaties. De kindjes zijn nog zo klein, ze hebben nog weinig besef van verjaardagen. Dat besef had Hero dit jaar voor het eerst, dus voordat ze 3 zijn: maak je vooral niet te druk. Het echte werk komt later wel, als je moet gaan concurreren met andere moeders op school dus nu vooral nog even genieten van de schoonheid van simpel. ; )