En toen zaten we aan de keukentafel jouw eerste spreekbeurt voor te bereiden. Ineens, zomaar, uit het niets, alsof de tijd — door twee keer met mijn ogen te knipperen — acht jaar vooruit was gegaan. 

De tijd raast voorbij

Meid, wat word je groot en wat staat de tijd je goed. Soms kan ik gewoon niet bijbenen hoe snel je gaat, hoe hard de tijd voorbij raast en verwacht dat ik als moeder constant schakel in de vijfde versnelling. Ik zie het nog als de dag van gisteren voor me hoe jij na een pittige bevalling in mijn armen werd gelegd. Een klein frummeltje, kwetsbaar en klaar om na kleine voorzichtige stapjes, grote stoere stappen op deze wereld te gaan zetten.

Mijn stoere doorzetter

Al ruim acht jaar ben je mijn lieve mooie meisje maar met name het laatste jaar word jij steeds meer je eigen unieke jij. Een echte meid die nog altijd even kwetsbaar is als bij de geboorte maar nu omhuld met een stoer en pittig jasje. Je bent op zoek naar wat je echt leuk vindt en waar je interesses liggen, opgroeien is nog best lastig. Daarnaast heb je een sterke eigen mening — yes mijn genen-aandeel — en ga je overal voor de volle 200% voor. Je bent een doorzetter en dat siert je!

Papa’s sterke genen

Dat je naast je mooie, sociale en warme karakter ook nog gezegend bent met een leuk koppie, viel mij meteen na de geboorte al op. Ik was verrast door jouw prachtige bos donkere krullen. Even slikken was het wel toen ik als eerste een flinke haardos naar buiten zag komen. Ik had altijd geroepen: ‘Ik wil een kale baby, geen haar voor mij!’ maar nu leek het een seconde alsof ik mij maanden niet had geschoren ; ) Jouw donkere wenkbrauwen en je mooie teint, gelukkig is het je papa die op dit gebied de sterkste genen heeft. Twee kaaskoppen in het gezin lijkt mij wel voldoende.

Zelfvertrouwen en zelfbeeld

Net als iedere moeder op deze wereld vind ook ik mijn eigen kinderen prachtig. Ik hoop van harte dat zij dat zelf ook zo zien en ervaren. Ik geef ze complimentjes en wanneer ze kritisch op zichzelf zijn, probeer ik te achterhalen waar dat vandaan komt en praat ik er met ze over. Zo jong mogelijk hiermee beginnen helpt hopelijk hun zelfvertrouwen te vergroten. Ik leer mijn kinderen dat uiterlijk niet belangrijk is maar dat je wel blij mag zijn met wie je bent en hoe je eruitziet.

Kat uit de boom kijken

Sinds een jaar wordt mijn meisje gevraagd voor professionele shoots. Hoewel ik haar hiervoor eerst te jong vond, heeft ze nu de leeftijd dat ik het met haar kan bespreken en overleggen. Ze vindt het zelf fantastisch om te doen, heeft er zichtbaar plezier in en ik zie haar ook groeien. Soms is ze nog een beetje verlegen, net als haar moeder vroeger ‘een echte kat-uit-de-boom-kijker’. Maar nu ze af en toe voor de camera staat, zie ik haar zelfvertrouwen groeien en leert ze zichzelf steeds meer waarderen.

Altijd overleg

Wanneer we foto’s maken voor de blog overleg ik — voordat we deze plaatsen — altijd of ze het mooie foto’s vindt en of ze het goed vindt dat ik deze gebruik. Ook bepaalt zij zelf of ze een merk leuk genoeg vindt voor een professionele shoot. Ik besef mij namelijk goed dat wat er op internet geplaatst wordt lange tijd traceerbaar zal zijn.

Dat is ook de reden waarom ik met mijn kleuter geen professionele shoots zou doen. Ik vind hem te jong aangezien hij nog niet kan inschatten wat er van hem verwacht wordt. Ik kan met iemand van 4 jaar nog geen gesprek voeren over ‘of hij dat echt leuk vindt’. Hierin wil ik hem een beetje beschermen.

Just for the fun

Er wordt aan mijn meisje wel eens gevraagd: “Ben jij nu model?” Ik leer haar te zeggen dat ze geen model is maar gewoon af en toe voor een merk leuke foto’s mag maken. De reden hiervoor is dat ik niet vind dat haar inzet en haar plezier voor de camera betiteld moet worden als ‘werk’. Tevens vind ik ‘model’ voor haar een kwetsbaar begrip. Zowel voor haarzelf, aangezien de modellenwereld niet alleen maar positief benaderd wordt als ook voor de kinderen om haar heen.

Nog altijd even kwetsbaar

Af en toe shoots mogen doen kan ook iets zijn waar kinderen je mee gaan pesten, bijvoorbeeld vanuit jaloezie of onbegrip. Kinderen zijn hard naar elkaar en ik wil haar behoeden voor het feit dat iets waar ze nu zo ontzettend veel plezier in heeft — en haar juist helpt zelfverzekerder te worden — een negatieve lading krijgt. Het is allemaal voor de fun, precies zoals het past bij het een bloem die steeds meer tot bloei komt. Een meisje dat in snel tempo groter wordt maar nog altijd even kwetsbaar is als toen …

Ik weet dat er ook mensen zijn die meer angst hebben wat betreft het plaatsen van foto’s van hun kinderen op internet. Wanneer jouw kind gevraagd wordt voor shoots, zou jij dat dan goed vinden? Heb jij er problemen mee wanneer er foto’s van je kind op websites komen te staan? Laat het weten in de comments, ik vind het heel interessant om andere meningen hierover te lezen. : ) Dank!