Angela is single als zij de leeftijd van 40 jaar bereikt. Ze besluit dan om via een donor zwanger te raken om zo haar kinderwens in vervulling te laten gaan.

De zwangerschap verloopt tot de 36e week prima maar daarna verandert alles in een razend tempo. Vanwege een placenta previa moet zoontje George al met 36 weken — twee weken eerder dan gepland — gehaald worden via een spoedkeizersnede. Al snel na de geboorte blijkt dat hij ‘moeilijk’ op gang komt en daarom wordt George overgeplaatst vanuit Sneek naar het UMCG. Die nacht krijgt Angela van de cardioloog en kinderintensivist te horen dat haar kanjer een transpositie van zijn grote vaten heeft.

Bij een transpositie van de grote vaten zijn de slagaders uit het hart omgewisseld: de longslagader komt uit in de linkerkamer, de aorta is aangesloten op de rechterkamer. Een operatie is nodig om de bloedsomloop te herstellen.

Volgens de arts was dit een heel goed behandelbaar ‘bouwfoutje’ van het hart. Maar het kwam niet goed. Door een vreselijke samenloop van omstandigheden en na een enorme strijd van 25 dagen overlijdt Angela’s kanjer uiteindelijk op 30 november 2015 in haar armen.

zwangerschap donor overlijden

Over de strijd van George en Angela’s leven na zijn overlijden, heeft Angela blogs en gedichten geschreven die zijn gebundeld in het boek Mijn Optimistje – overleven na de dood. Onderstaand gedicht is daar één van:

1 jaar nooit
Jij tegen mij aan
“Oh kijk! Hij kan al staan!”

1 jaar nooit
Troosten bij verdriet
“Kiekeboe! Ik zie je niet!”

1 jaar nooit
Weten hoe je stem klinkt
“Ben jij het die zo stinkt?”

1 jaar nooit
De kinderwagen gebruiken
Lekker aan je gewassen haartjes ruiken

1 jaar nooit
De slappe lach van de pret
Samen i-pad kijken in mijn bed

1 jaar nooit
“Oh schatje, wat word je snel groot!”
In slaap vallen bij mama op schoot

1 jaar nooit
2 mollige armpjes om mijn nek
“Love you to the moon and back”

Schatje, mijn hart wordt nooit meer heel
Want al 1 jaar, mist mama het mooiste onderdeel … 

donor overlijden zwangerschap

Het doel van haar boek is om (h)erkenning te bieden voor mensen in rouw en mensen die iemand kennen die rouwt.

Openheid over zwanger worden via een donor

Daarnaast hoopt Angela de taboes met betrekking tot het donorschap, alleenstaand moeder worden en de IUI/IVF trajecten te doorbreken. Dat door hun verhaal het leven van George niet voor niks is geweest. Binnenkort op mamaisthuis het gehele interview met Angela over haar keuze voor een donor, de zwangerschap en de geboorte en overlijden van haar George.

Lees ook: Lara beviel met 25 weken van een tweeling waarvan één de oneerlijke strijd heeft verloren