Vier jaar geleden werd ik voor het eerst moeder, en nu heb ik ‘ineens’ een kleuter in huis. Maar hoe is dat nu zo ineens gebeurd? Hoezo discussieer ik nu met kleuterpraat? Ik heb het gevoel alsof ik even iets heb gemist.

kleuter kleuterpraat

Jongens, waar blijft de tijd! Ik ben er door veel moeders voor gewaarschuwd, maar dacht altijd dat het wel zou meevallen. Mij zou het echt niet gaan gebeuren dat ik zomaar ‘ineens’ een kleuter in mijn armen zou dragen. Ik zou iedere seconde intens beleven. Yeah, right … Ha!

Ineens is de dag aangebroken dat wij (vandaag!) met onze oudste naar de door ons uitgekozen basisschool gaan voor een kennismaking en inschrijving. Denk je nu: “Hè, waarom zo laat?” Dat is vanwege het simpele feit dat we hier in de buurt geen ellenlange wachtlijsten kennen. Ik ben daar overigens erg blij mee, want hoe kun je nu ooit al zo vroeg in het jonge leven van je kleintje de beste keuze voor een school maken? Maar dit terzijde. Even terug naar waar het allemaal mee begon. Nou ja, ik zal bepaalde details overslaan!

Ons eerste kindje

Het is 7 februari 2014. Ik ben 41 weken zwanger van ons eerste kindje. Hij maakt niet bepaald aanstalten zich te laten zien en dus krijg ik echo’s, wordt er gevoeld en gestript. Dat die laatste term ook iets vreselijk niet opwindends kan aanduiden wist ik toen niet. Het had allemaal totaal geen effect! Onze zoon bleef heerlijk binnen en ik kon hem geen ongelijk geven. Totdat de datum voor een inleiding werd besproken. Toen kreeg hij blijkbaar toch in de gaten dat een natuurlijke lancering wel wenselijk zou zijn. En zo zat ik ’s avonds aan een pizza en begonnen nog geen twee uur later de weeën. Het werd een prima bevalling, met een klein beetje hulp van een goddelijk infuus. Ik was zo stoned als een kanarie totdat ik echt aan het werk moest. Elf minuten later werd onze prachtige zoon Hero geboren in de vroege ochtend van 8 februari. Met zijn bijna negen pond totaal Hollands welvaren en gelukkig kerngezond.

Dat moeder worden is wel even een dingetje, zeg! Je kijkt in de zoekende oogjes van je eerste kind en hebt het idee dat je elkaar al tijden kent. Je bent op slag smoorverliefd, ondanks het feit dat je lijf totaal op hol slaat om alles weer in het gareel te krijgen. Ik heb nog een paar nachtjes in het ziekenhuis gelegen en eenmaal thuis begon dan echt ons grote avontuur. Lange dagen en minstens zo lange nachten. Onze Hero groeide als kool en wij genoten van het ouderschap en van iedere sprong die hij in zijn ontwikkeling maakte.

kleuterpraat kleuter

Wijze praatjes versus kleuterpraat

Dat was in 2014. V-I-E-R jaar geleden. Vandaag nemen we Hero mee naar zijn nieuwe basisschool. Eh …Hallo? Wat is hier gebeurd? Hoe is de tijd zo voorbij geraasd dat ik straks ineens met een veel te wijze kleuter aan de hand die school in stap? Er flitst van alles over mijn netvlies, terwijl ik denk aan wat we allemaal hebben meegemaakt. Veel eerste keren. Zoals de eerste keer oogcontact, de eerste echte lach en de eerste keer staan. Hero’s eerste stapjes, zijn eerste tandjes en woordjes. Voor het eerst naar de kapper, op vakantie en ga zo maar door. Al heel snel hadden we een heel eigenwijs mannetje in huis.

En toen hij bijna twee werd, kreeg hij er nog een lief klein zusje bij ook! Ik zie Hero nu genieten van zijn grote vriendin Mexx — onze labrador — en zijn vaste oppas. Ik lach de hele dag door om zijn wijze praatjes. Hij geniet van de crèche en van zijn vriendjes. En ik zie ook genietende opa’s en oma’s en wijzelf die trots zijn en verbaasd over wat hij al kan. Ik zie een eerste, tweede, derde verjaardag en een vierde die razendsnel dichterbij komt.

Vtwonen.nl

Hilarische uitspraken

Tegenwoordig hoor ik de hele dag door Hero’s bijdehante opmerkingen en ik kan het niet laten om jullie even te laten meegenieten. Ik bewaar ze in een grote glazen pot op de eettafel (misschien leuke tip voor andere mama’s), dus is het makkelijk om even te graaien en citeren:

  • Ik vraag of Hero een zakdoekje wil pakken van tafel voor Novah die verkouden is. Zijn reactie: “Oh mam … Ik kan dat niet iedere dag voor je doen, dan word ik moe” Hij had het de dag ervoor inderdaad óók al één keer gedaan.
  • Onze hond staat op Hero’s voet. Hero: “Zeg sorry, Mexx!”
  • “Mama, ik ben blij op jou”
  •  Ik probeer een vlieg te vangen, maar dat lukt niet, dus roep ik “vieze stinkvlieg!” Hero hoort het en roept: “Nee mama, dat is geen stinkvlieg, want hij eet fruit!”
  •  Hero’s vader wil hem een heuveltje op duwen met zijn driewieler. Hero roept: “Nee papa, niet in mijn pikkenikkie!” (Kippen nekkie noemen wij dat altijd).
  •  “Mama heb ik de goede voeten?” vraagt hij wanneer hij zelf zijn schoenen heeft aangetrokken. Wanneer ze omgewisseld zijn, heeft hij “bananenvoeten”
  •  “Mam, we moeten naar de blauwe winkel”. Die hoef ik niet uit te leggen.
  •  Hero wil van de glijbaan. Mama mag niet: “Want jij bent veel te dik”
  •  Hero tennist graag en het liefst met het grote racket van papa, want “Het is niet eerlijk als ik met een kleine moet, ik ben een grote jongen”
  •  We zien paddenstoelen. Hero: “Dat kan toch niet te geloven zijn”
  •  Een lampion heet bij Hero een “lamphengel”

Tot slot

Naast zulke quotes hebben jongetjes van bijna vier het vooral over de p … want mán dat is me toch een interessant onderdeel! Sinds ik moeder ben van een kleine meneer, weet ik dat mannen er gewoon niets aan kunnen doen dat ze er zo op gefocust zijn. Echt niet! Het is enorm grappig en levert hilarische situaties en gesprekken op. Het wormvormig aanhangsel is hot, en they need to spread the word! Ja, ook in de supermarkt!
Ik moet nog erg wennen aan de kleuter wereld. Er komen veel eerste keren en nieuwe dingen op ons af, maar ik geniet er van van. Onze stoere jongen die mij zomaar uit het niets knuffelt. Die lief is voor zijn zusje en de kleinste details in zijn omgeving opmerkt. Hij gaat zich prima redden in de grote boze wereld. Daar ben ik van overtuigd. En deze kleuter mama? Ach, die heeft gelukkig ook nog een tijdje een ondeugend peutertje in huis.