Als moeder kun je het je waarschijnlijk niet voorstellen maar er zijn ook vrouwen die geen kinderen willen. Die nooit een allesoverheersend verlangen naar een kind hebben gehad, die nooit hun eierstokken hebben horen rammelen en er van overtuigd zijn dat dat ook nooit gaat gebeuren.

De reden van kinderloosheid

De laatste tijd zie je in onze samenleving steeds meer kinderloze relaties. Als je deze mensen niet kent weet je niet of de kinderloosheid bewust of ongewenst is. Er zijn een hoop relaties waarbij het krijgen van kinderen niet vanzelfsprekend is en ook allerlei medische behandelingen niet het gewenste resultaat oplevert: een zwangerschap. Deze stellen zijn kinderloos maar willen vaak ontzettend graag één of meerdere kinderen op de wereld zetten.

gewenst kinderloos bewust kinderloos kinderloosheid

Eigen keuze moeten verdedigen

Maar er zijn ook stellen waarbij deze wens, het stichten van een gezin helemaal niet speelt. Deze stellen hebben hun eigen redenen om niet aan kinderen te beginnen. Vaak wordt er van deze stellen gedacht dat ze geen kinderen kunnen krijgen of al in een medisch traject zitten. Dat er bewust niet voor het krijgen van kinderen wordt gekozen kan men zich bijna niet voorstellen. En dus wordt deze groep, de bewust kinderlozen, vaak verkeerd begrepen!

Ze krijgen te maken met vragen als “Hoe bedoel je geen kinderen, lukt het niet op de natuurlijke manier of zijn jullie al bezig met behandelingen?”. Soms voelen bewust kinderloze stellen zich ook schuldig omdat ouders niet opa en oma zullen worden. Ze voelen zich nog wel eens een buitenbeentje omdat de meeste stellen vroeg of laat aan kinderen beginnen. Ze worden niet zelden voor egoïstisch uitgemaakt en moeten zichzelf en hun keuze om kinderloos te blijven verdedigen.

Gelukkig samen zonder kinderwens

Romy is 32 jaar en al 13 jaar samen met haar man. Ze zijn gelukkig getrouwd en hebben geen kinderen en geen kinderwens. Romy werkt fulltime als vertegenwoordigster bij een kappersgroothandel en is gek op mode en uiterlijke verzorging. Zij heeft nooit een kinderwens gehad en ze denkt ook niet dat ze ooit de behoefte gaat krijgen om moeder te worden. Kinderen vindt ze heel leuk en van kindjes uit de buurt, neefjes en nichtjes kan ze enorm genieten. Als ze op bezoek komen dan maken ze er een feestje van en eten patatjes of iets anders lekkers. Maar als ze eenmaal weg zijn dan genieten Romy en haar man enorm van de rust en de overtuiging dat het gezinsleven niet aan hen besteed is.

Wanneer vriendinnetjes vroeger in het vriendinnetje boekje schreven dat ze ‘mama’ wilden worden schreef Romy altijd steevast op dat ze kapster wilde worden. Nooit is er enige twijfel geweest en ondanks dat ze nu een leeftijd heeft bereikt waarop veel vrouwen gaan nadenken, hun carrière opzij schuiven en een kinderwens proberen te verwezenlijken is dat bij Romy niet het geval. Juist nu geniet zij samen met haar partner enorm van alle tijd en vrijheid die zij samen hebben en het leven wat zij zich kunnen veroorloven. Ze gaan vaak op vakantie, genieten van varen met hun eigen boot en houden van uit eten gaan.

gewenst kinderloos bewust kinderloos kinderloosheid

Liefde met dezelfde verwachtingen

Toen Romy 13 jaar geleden haar man tegenkwam heeft ze al na twee maanden aangegeven dat ze geen kinderen wil. Ze had het idee dat ze maar beter meteen eerlijk kon zijn zodat de wensen en verwachtingen niet scheef zouden groeien. Gelukkig deelt haar man precies hetzelfde gevoel en heeft dit in hun relatie nooit voor problemen gezorgd. Sterker nog, ze hebben samen de afspraak gemaakt dat als 1 van beiden toch een kinderwens voelt opkomen ze niet een kind krijgen ‘omdat de ander het zo graag wil’.

Veel mensen krijgen kinderen vanuit een behoefte om voor iemand te kunnen zorgen en liefde te kunnen geven aan een ander. Romy en haar man voelen heel veel liefde voor hun familie, vrienden en naasten. Ook hebben ze twee katten en een hond die voor hun een soort van kindjes zijn waar ze eindeloos mee knuffelen en die ze met heel veel liefde verzorgen. (Al vindt ze het soms lastig dat ze ergens niet heen kunnen omdat ze geen oppas hebben voor de hond, dus ook een huisdier zorgt voor een kleine vrijheidsbeperking).

Een gevoelskwestie én bewuste keuze

Voor Romy is de keuze om geen moeder te worden in eerste plaats een gevoelskwestie. Ze heeft dat moedergevoel niet en ze herkent het ook niet. Daar komt bij dat het tegenwoordig ook steeds meer een verstandelijke keuze is: de wereld met al zijn gevaren (drugs, criminaliteit), ziekten en oorlogen lijkt in de ogen van Romy een steeds minder geschikte plek te worden om kinderen in op te laten groeien.

Gelukkig reageert de directe omgeving heel goed op hun besluit om kinderloos te blijven. Haar ouders accepteren het en laten de keuze aan Romy en haar lief. Ook in de vriendenkring wordt over het algemeen goed gereageerd op hun besluit en zijn ze geen vrienden kwijtgeraakt. Wel wordt er nog wel eens gezegd dat ze nog zo jong is dat die wens, die behoefte om moeder te worden echt nog wel komt. 

Vervelende reacties en onbegrip

Toch krijgt ze ook wel eens vervelende reacties; dat mensen die geen kinderen willen een stofje in de hersenen missen en dat ze egoïstisch en veel te materialistisch zijn ingesteld. Heel kwetsend natuurlijk en het gevoel dat je je constant moet verdedigen over een keuze die je maakt over je eigen lijf en leven is vervelend maar Romy ademt in en ademt uit omdat ze geen zin heeft in escalaties.

Lees ook: ‘Dat kind dat…’, brief van een lerares

Verhaal op mamaisthuis

De reden waarom Romy haar verhaal hier wilde doen is om de keuze om kinderloos te blijven uit de taboesfeer te halen. Het is een keuze over de invulling van het eigen leven en die van een partner en dat je je daarover moet verantwoorden, omdat de samenleving vindt dat iedereen zich dient voor te planten, is belachelijk. Het krijgen van kinderen is niet vanzelfsprekend, de natuur beslist. Maar het WILLEN krijgen van kinderen is net zo niet vanzelfsprekend. En juist voor dat laatste mag volgens Romy ook wel wat meer begrip komen.