Op mijn bucketlist staan dingen die best haalbaar zijn. Alleen is er altijd wel een excuus te bedenken om het niet te doen. Ergens begin dit jaar is bij mij de knop omgegaan. Misschien de bewustwording dat ik wat daadkrachtiger wil zijn. 

Een piekeraar in het nu

Ik wil midden in het moment staan en doen wat nu goed voelt. Ik ben namelijk best een piekeraar, kan dingen volledig binnenstebuiten keren en dan alsnog beslissen iets niet te doen. Enorm vermoeiend voor mijzelf maar soms ook voor mijn omgeving.

ouder-kindweekend yoga

Er zijn een aantal dingen die ik al lange tijd wil(de) doen. Zo stond een retraite — in mijn eentje de rust en de natuur opzoeken — bovenaan mijn lijst. Done! Vinkje erachter en streep erdoor. Ik neem een hele mooie rijke ervaring in mijn herinneringen en hart mee.

Aandacht eerlijk verdelen

Wat ik ook al een paar jaar wilde doen maar wat er maar niet van kwam, was een ouder-kindweekend met mijn meisje. Een yogaweekend samen met andere mama’s en kinderen. Hoewel ik echt probeer de aandacht goed te verdelen, is het bijna niet mogelijk om beide kinderen altijd tevreden te houden. Je ontkomt er niet aan dat er dagen zijn dat het ene kind net wat meer aandacht krijgt dan het andere. Logisch want ze verschillen ruim vier jaar in leeftijd en hebben mij als moeder op een andere manier nodig.

Lastig vind ik het soms wel. En ik durf ook toe te geven dat ik de aandacht niet altijd even eerlijk verdeel. Het ene kind vraagt soms net wat meer (negatieve) aandacht dan de andere. Het gevolg is dan dat mijn lontje ook een beetje kort is en ik wat kortaf naar het andere kind kan zijn.

Juist daarom, omdat ik mij zo bewust ben van het feit dat ze allebei evenveel aandacht verdienen en ik ook maar een heel gewoon mens ben, stond een weekend us-time met mijn meisje bovenaan mijn lijst.

Niets anders dan wij twee

Twee weken geleden was het zover; een lang weekend yoga, relaxen en zwemmen in het zonovergoten Munnekeburen. Klinkt tropisch toch? : ) Wat ben ik blij dat ik dit gedaan heb, dit weekend is zo ontzettend waardevol geweest. Precies dat wat ik er van had gehoopt: genieten en uitrusten met mijn meisje. Even helemaal niets anders dan wij twee.

We waren dan wel met een groep maar op de een of andere manier voelde ik — naast de prettige contacten met andere mama’s en kinderen — vooral veel verbinding met mijn dochter. Door het naast elkaar wakker worden, de gesprekken ’s ochtends in bed, de massages die ik bij haar deed, de yogalessen die we samen volgden en alle momenten waarop ik getuige was van het plezier dat ze maakte met andere kinderen.

Ieder jaar even op adem komen

Dit weekend voelde als vakantie plus een beetje extra. Extra liefde, extra zen, extra herinneringen en vooral heel veel extra wij. Zo fijn! Ik ga het zeker nog een keer doen. Volgend jaar eerst een keer met de jongste en daarna wissel ik het af. Als gezin ben je zo op elkaar ingespeeld, heeft iedereen een bepaalde rol en zorg je als team dat het reilt en zeilt. Naast dat het fijn is, is het soms ook een bekende geoliede machine. Door hieraan te ontsnappen kan je letterlijk even samen op adem komen.

Heb jij wel eens een ouder-kindweekend gedaan? Of overweeg je het misschien maar houdt iets je tegen?