Ontboezemingen

Drie kinderen en in totaal ongeveer 31 maanden borstvoeding verder ben ik ongelofelijk trots op moeder natuur dat zij het mogelijk maakt om puur op eigen lichaamssappen (oké, dat klonk wat goor) een kind te laten groeien.

En niet zomaar een sapje … Nee, er wordt een heus superfood gecreëerd door onze boezemvriendinnen. Het zou mij niks verbazen als er over niet al te lange tijd naast de chiazaad, gojibessen en shotjes tarwegras ook een vers gekolft shotje moedermelk in de biowinkel of in het ‘o zo pure’ schap van de supermarkt verkrijgbaar is.

Fascinerend lichaamsdeel

Terug naar de makers van dit oergoed; de borsten. Die mijn peuter van drie consequent ‘borstels’ noemt. Ik vind het een fascinerend lichaamsdeel. Ze balanceren op het snijvlak van lust, leven en helaas soms ook dood. Het is vast geen toeval dat de Latijnse benaming van borsten ‘mamma’ is. Leuk om je te bedenken als er zich weer zo’n dag voordoet dat je dreinde peuter de hele dag: “mama, mamaaaa, maaammaaa” roept, hij of zij dus eigenlijk schreeuwt om borsten, boooorsten, BORSTEN! Ironisch genoeg willen ze bij dat gedrag ook vaak niets liever dan stevig tegen je zachte voorgevel aangedrukt worden, dus eigenlijk klopt deze borst-roep als een bus.

Ontboezemingen

Tijdens een intiem gesprek laatst met mijn ‘borstels’ deden ze een boekje open over hoe het soms voor hen is in deze tropenjaren. En dat is niet niks. Ik schrok ervan. Lees hier hun ontboezemingen:

* Vroeger begrepen we nooit zo goed waarom je ons nu toch altijd in zo’n ondersteund geval verstopte. We stonden toch keurig rechtop?! Maar tegenwoordig danken we God op onze blote tepeltjes dat je ons ‘s ochtends weer zorgvuldig inpakt. We voelen ons nu ontzettend gesteund, bedankt daarvoor.

* Heb je enig idee hoe het is als je gewoon lekker in bad ligt en je ineens wordt aangevallen door een tandeloze baby? Dat is schrikken. En net als je denk dat je alles gehad hebt, word je onverwachts aan je tepel getrokken door een peuter die sinterklaasje speelt en jij bent een pepernoot. Dat is pas echt eng.

* Wist je dat als jij te lui of te druk bent om op je werk fatsoenlijk een flesje superfood van ons af te kolven wij daar dus echt vreselijk boos van worden. Heb je dat wel eens gemerkt dat we dan gaan prikken en spugen?

* Okay het went wel maar de volgende keer dat je ons ten tonele laat verschijnen om de baby eten te geven als je zwager, vader of buurman over je schouder meekijkt even waarschuwen goed?! Dan zetten we op z’n minst even een frisse blik op.

* Hoe lang was je nog van plan die sexloze voedingsbh’s te dragen? We zijn toe aan een pittig kantje met een lekker zacht kussentje erin. En denk erom, niet te klein hè?! We zijn geen achttien meer, hoor je ons?

* Tuurlijk, we zijn niet meer wie we ooit waren. We hebben hard gewerkt en de jaren hebben hun sporen achtergelaten. Vergelijk ons met een mooie leren tas, die wordt in de loop der jaren toch eigenlijk ook steeds mooier. De souplesse van het leer, die vintage uitstraling … Dat koop je niet in de winkel hoor, daar moet je zuinig op zijn.

* Mochten we ooit ziek worden — dat hopen we niet natuurlijk — twijfel dan niet en doe ons dan alsjeblieft gewoon weg als dat nodig is. We vonden het fijn jouw borsten te zijn. Bedankt voor alles. Maar zolang we nog gelukkig en gezond zijn,  mag je best een beetje met ons shinen! Dus hup, kom op jij; lipjes getuit en ‘borstels’ vooruit!