Naarmate ik ouder word merk ik dat ik ‘onzekerheid’ en ‘slecht nieuws’ berichten minder goed kan handelen. Het lijkt ook wel of het zich steeds vaker opvolgt. 

Logisch natuurlijk want niet alleen ik word ouder, de mensen om mij heen staan ook niet stil in leeftijd.

Ik vind het maar lastig … ouder worden. Was vroeger alles nog tamelijk zeker en eenvoudig; er werd voor je gezorgd en je wist nog niet zoveel. Je hoefde je alleen druk te maken of je te eten en drinken kreeg en of er nog wel voldoende speeltijd was. Tegenwoordig is het leven damn serious!

kwetsbaarheid ouder worden overlijden dood

Voor onbepaalde tijd in de inkt

Ik heb geen moeite met mijn leeftijd, met het feit dat ik de veertig gepasseerd ben. Ik vind het wel lastig dat het leven zich steeds vaker van een rauwe, vergankelijke kant laat zien. De laatste tijd omringen berichten en verhalen van zieke mensen mij. Bekenden en minder bekenden. Mensen geliefd en bemind door dierbaren. Mensen met een verhaal, die nog volop bezig waren hun eigen levensboek af te schrijven. En ineens is daar het bericht en wordt de pen voor onbepaalde tijd in de inkt teruggezet.

De berichten van mensen die ziek zijn of ons hebben verlaten voor hun laatste reis grijpen mij aan. Niet alleen omdat het bericht zoveel verder gaat dan dat — het is onlosmakelijk verbonden met heel veel verdriet en onzekerheid — het maakt mij soms wankel omdat ik het leven waardeer en wil koesteren. En omdat ik niet meer alleen voor mijzelf leef maar ook juist met heel veel liefde voor mijn kinderen.

Juist daarom is het zo belangrijk om alles goed te regelen. Het beste voor mijzelf maar zeker ook voor mijn kinderen en alle nabestaanden. Een website waarop je uitvaartverzekeringen kunt vergelijken helpt mee de beste keuze te maken. Zodoende kun je vooraf al veel zorg uit handen nemen van een ieder die straks ruimte nodig heeft voor verdriet en om te rouwen.

Groot worden is lastig en kent vele uitdagingen maar als kind mag je tijdens dit proces nog heerlijk spelen en onbevangen in het leven staan. Eenmaal volwassen moet je constant kiezen tussen welke emotie je toelaat en welke je parkeert omwille van die onbevangenheid van je kind. Je wilt ze de waarheid en het echte leven tonen maar wanneer voor jezelf sommige dingen onverklaarbaar en te pijnlijk zijn dan voel je liever mee in de emoties die zij er bij voelen.

Pas als het leven voltooid

Een indrukwekkend onderwerp waar je niet aan ontkomt het ooit met je kind te bespreken. De onzekerheid van ‘wat er hierna is’ en het ongewild moeten laten vallen van het doek ‘artsen kunnen je beter maken’ maakt het er niet makkelijker op. Wanneer je jong bent lijkt de wereld nog klein en lijken dingen redelijk voorspelbaar. Als ouder wil je hier liever niet te abrupt een einde aan maken, deze onwetendheid maakt het kind juist nog zo mooi puur.

We krijgen er allemaal mee te maken. Die kant van het leven die vaak nog zo ver weg lijkt. Onzichtbaar in de verte, op veilige tijdloze afstand. Onzeker, spannend maar vooral definitief. Vroeg of laat. Als de tijd daar is. Soms onaangekondigd ineens … soms langzaam binnenwandelend.

Maar hopelijk pas als we echt oud en grijs zijn. Het leven voltooid. Het boek geschreven en de inkt opgedroogd.

Lees ook: Wanneer de tijd stilstaat, legt Still de liefde voor eeuwig vast