Neeltje en Jurgen hebben nieuws!

Je leest het steeds vaker; vrouwen die vervroegd in de overgang komen. Het lijkt alsof het onderwerp meer uit de taboesfeer komt. Heel fijn want los van alle lichamelijke klachten die vrouwen kunnen ondervinden, betekent het vaak ook dat de kinderwens onder druk komt te staan. 

En juist bij het vervullen van die wens hebben vrouwen die vervroegd in de overgang komen hulp nodig van een derde. De zogeheten eiceldonor. Het vinden van een geschikte donor lijkt vaak een onmogelijke taak. Een potentiële donor bevindt zich niet of zelden onder familie of vrienden en de wachtlijsten in Nederland zijn erg lang. Wanneer je de jongste niet meer bent, kan dat voor een hoop verdriet en stress zorgen.

Een schrijnend tekort

Gelukkig durven steeds meer stellen zich kwetsbaar op te stellen en hun verhaal te doen via social media of een online platform. Het voordeel hiervan is dat het verhaal een hoop mensen bereikt. Tevens stimuleert het andere stellen in de zelfde positie ook hun verhaal te doen, wat vrouwen aanzet na te denken over het doneren van hun gezonde eicellen. Iets waar nu nog een schrijnend tekort aan is.

In februari dit jaar deelden wij het verhaal van Neeltje en Jurgen. Al jaren gelukkig samen maar helaas met een onvervulde kinderwens. Na het lezen van de oproep op mamaisthuis van Aniek en Bartele, besloten ook zij hun verhaal op ons platform te delen. En wat is dat een goede stap geweest, er is inmiddels ontzettend veel gebeurd.

Een oproep op social media

“Nadat eiceldonatie en het zoeken van een eiceldonor ter sprake kwam in het ziekenhuis, stonden we daar gelijk positief tegenover. Maar ook wisten we dat het niet makkelijk zou zijn om een eiceldonor te vinden.” Neeltje en Jurgen hadden in hun directe omgeving geen geschikte donor en ook oproepen in verschillende Facebookgroepen brachten geen resultaat. De laatste mogelijkheid was het plaatsen van een publieke oproep op social media.

“We hebben hier heel lang over getwijfeld. We zijn niet het type mensen dat veel van zichzelf laat zien op social media. Vooral het feit dat iedereen in onze omgeving dan meteen op de hoogte is van onze fertiliteitsproblemen voelde erg kwetsbaar.” Gelukkig kregen Neeltje en Jurgen alle support van familie en vrienden en besloten ze uiteindelijk dat ze deze stap toch wilden gaan zetten om dichterbij de invulling van hun kinderwens te komen.

Mooi maar confronterend

“Na het lezen van een eerdere oproep op mamaisthuis besloten we Esther een mail te sturen met de vraag ons te helpen. Vrijwel direct kregen we bericht dat ze ons verhaal wilde plaatsen. Ondanks dat we blij en dankbaar waren, nam ook de angst toe. Stel dat we geen donor vinden? Betekent dit dat we onze allerdiepste wens moeten opgeven?”

Nadat er over en weer gecommuniceerd was over de inhoud van de oproep en de achterliggende informatie was het zover. “De avond voor de plaatsing kregen we het te lezen, ik weet nog dat het mij erg raakte. Zo mooi geschreven maar ook confronterend dat het over ons ging.” Gelukkig kwamen er heel veel lieve reacties op de oproep en werd het bericht veel gedeeld. Het wachten was op die ene geschikte donor.

Een stap dichterbij

Al vrij snel kwamen de eerste serieuze reacties binnen en dit hield aan tot een aantal weken na de oproep. Niet iedereen bleek uiteindelijk geschikt of voldoende op de hoogte van het hele proces maar er bleven meerdere potentiële kandidaten over. “Dit hadden we nooit durven wensen. We hoopten op tenminste één serieuze kandidaat die voldeed aan de gestelde eisen maar uiteindelijk konden we zelfs een keuze maken op basis van wie het beste bij ons past.”

“Na een intensieve zoektocht van meer dan een jaar waarin we onze kwetsbare kant hebben gedeeld met bekenden en onbekenden zijn we een stap verder gekomen richting onze allergrootste wens. We hebben onze potentiële donor gevonden!!

Lees ook: Eiceldonor; de allerlaatste kans op een eigen kindje voor Neeltje en Jurgen

Tranen van geluk

Neeltje en Jurgen hebben intensief mailcontact gehad met de donor. Nadat ze elkaar ontmoet hebben en er een wederzijdse klik en band van vertrouwen bleek, hebben ze besloten het traject te gaan starten met elkaar. Een intensief traject waarbij na veel gesprekken het eerst wachten was op goedkeuring van de commissie.

“Wat duurde dat lang! Een zenuwslopende periode waarin allerlei gedachten de revue passeerden. Gelukkig kregen we op 5 juli het verlossende telefoontje: we hadden goedkeuring en mochten gaan starten. Tranen van geluk! Zo dankbaar dat we deze kans krijgen en onze kinderwens misschien nog in vervulling zien gaan!”

Een kindje zo gewenst

Neeltje en Jurgen hebben een hele weg afgelegd. Ook voordat ze de oproep geplaatst hebben op mamaisthuis, hebben ze al het nodige moeten doorstaan en meegemaakt. Alles voor die ene diepgewortelde wens: een kindje van hen samen. Zo gewenst.

“Omdat we al heel wat teleurstellingen hadden moeten verwerken waren we voorzichtig met onze verwachtingen ten aanzien van de oproep. We waren terughoudend geworden en durfden niet te veel op de zaken vooruit te lopen. Dat er zoveel reacties zouden komen en mensen ons zo zouden steunen, ook onbekenden, we zijn superblij en dankbaar dat we uiteindelijk deze stap hebben genomen. Hoe spannend ook, ik kan het iedereen aanraden die in hetzelfde schuitje zit. Het is het waard!”

Hopen op heel mooi nieuws

Voor Neeltje en Jurgen breken er hele spannende tijden aan. Ze gaan beginnen met het traject en hebben er alle vertrouwen in. We wensen hen heel veel succes en gaan jullie uiteraard op de hoogte houden. Hopelijk hebben we net als bij Bente en Rob binnenkort mooi babynieuws te vertellen.

Dank ook aan alle dames die zich gemeld hebben als mogelijke donor en aan alle mensen die via lieve mails Neeltje en Jurgen een hart onder de riem hebben gestoken. Dank!