Al sinds ik een heel klein meisje was, heb ik altijd samengewoond met huisdieren. Mijn ouders zijn echte hondenliefhebbers en hebben altijd een hondje gehad. Ik ben zelf dus opgegroeid met honden en heb dit als heel positief ervaren.

Doordat ik gewend was altijd omringd te zijn door een hondje, heb ik honden nooit eng gevonden en durfde ik ze op straat altijd aan te halen en te aaien. Ook toen ik klein was en later in de puberteit kon ik echt mijn ei kwijt bij het beestje. Ik praatte er zelfs tegen als ik boos was op mijn ouders, de meester of de wereld. Ja écht, hele verhalen heeft het hondje aan moeten horen. Wat zal het beestje moe geworden zijn van mij! En ik heb een hoop geknuffeld met de hondjes die mijn ouders hebben gehad, als hondenbezitter ga je je hechten aan zo’n beestje en voel je echt genegenheid. Natuurlijk is het verzorgen en het uitlaten niet altijd even leuk en ook ik had eigenlijk altijd wel een goed excuus, vond ik, om er onderuit te komen. Maar het is eigenlijk net als met kinderen; je krijgt er ook enorm veel voor terug. Het enthousiaste onthaal wanneer je thuiskomt is onbetaalbaar. Er zijn weinig partners in een relatie die kwispelend komen aanrennen….

4985392932_ca67a39f42_b

Toen ik op mijzelf ging wonen in Utrecht, miste ik vrij snel een huisdier om mij heen. Omdat een hond geen optie was, koos ik er voor om een poesje te nemen. Hoe leuk was dat zeg! Ik had niet gedacht dat een poesje zo gezellig zou zijn. Ook had ik niet verwacht dat ik voor een beestje dat heel anders communiceert, minder aanwezig is en minder aan te leren valt dan een hond, zoveel liefde kan voelen. Zoveel dat ik uiteindelijk één poesje in huis niet voldoende vond. Kanjer, ja dit exemplaar had reusachtige oren en was een beetje de stumper van het nest maar juist daarom koos ik hem, had een vriendinnetje nodig vond ik. Dat werd uiteindelijk Isis, een naam die nu wat gevoelig ligt maar ik kan je vertellen dat ze werkelijk de mooiste en liefste poes op aarde is. Kanjer hebben we helaas tijdens de zwangerschap van Jip moeten laten inslapen. Wat een impact had dat zeg, een lijf bomvol gierende hormonen en als olie op het vuur ook nog zelf de beslissing moeten nemen dat het tijd was voor de poezenhemel, niet te doen! Ik vond het vreselijk moeilijk maar het was het beste en we hebben Bloem overal bij betrokken. Het geven van het definitieve spuitje, het graven van de kuil en het dichtmaken van het grafje. Volgens de dierenarts deden we er goed aan haar te laten beslissen in hoeverre ze overal bij wilde zijn, en dat is achteraf inderdaad heel goed geweest. Ze heeft alles op haar manier kunnen verwerken en relativeren en de dood van ons huisdier was daardoor iets tastbaarder en niet spannend.

14523006_1283831288317123_2782514057531063085_n

Jip en Isis; dikke liefde!

 

Jip is al sinds hij een kleine baby was dol op Isis. Hij knuffelt haar het liefst de hele dag en ook zoekt hij haar op als hij niet weet waar ze in huis uithangt. Is haar bakje met eten leeg dan staat Jip aan het keukenkastje te trekken voor voer. Doordat Jip zo gewend is aan een huisdier merk je buitenshuis ook dat hij veel relaxter met andere dieren omgaat. Hij is totaal niet bang voor honden of andere poezen. Hij vindt het juist enorm interessant en zou juist soms iets voorzichtiger mogen zijn. Maar goed dat is te corrigeren en het aanleren van vertrouwen is veel lastiger.

Wij zijn dus heel blij met het opvoeden van onze kinderen te midden van huisdieren. Hoewel wij geen huis vol dieren willen, zullen we in de toekomst zeker weer een huisdier nemen. We hebben het geluk dat de kinderen een goede weerstand en geen allergieën hebben, dus we zien alleen maar voordelen.

De voordelen van een huisdier

  • Kinderen die opgroeien met een huisdier hebben meer zelfvertrouwen en zijn weerbaarder. Ook kan een huisdier helpen psychische klachten te voorkomen door de sociale steun die het dier biedt.
  • Kinderen die opgroeien in een gezin met huisdieren zijn later meer sociaal vaardig doordat dieren onder andere de interactie tussen mensen kan versterken.
  • Uit studies blijkt dat kinderen met huisdieren meer empathie tonen voor de medemens. Waarschijnlijk doordat ze door te zorgen voor een huisdier leren dat iedereen behoeften en gevoelens heeft.
  • Door huisdieren leren kinderen vaak voor het eerst over geboorte, ziekte en dood. Ze leren dat de dood iets natuurlijks is dat hoort bij het leven. Dat het gemis en de pijn minder worden maar dat de dood wel definitief is.
  • Een huisdier kan het leren van taal stimuleren doordat het een goed luisterpubliek is en uitnodigt om tegen te praten.
  • Huisdieren hebben een positieve invloed op de gezondheid; het aaien kan de bloeddruk en hartslag verlagen en het zorgt voor ontspanning en een beter immuunsysteem.

We zijn benieuwd naar jullie ervaring, hebben jullie een huisdier en zo ja welke? Laat het weten in de comments…