Al die tijd heb ik gekeken of er iets raars aan hem te zien was

Inmiddels is de kleine spruit alweer vijf weken oud. Op 16 oktober 2018 hebben wij onze nieuwe zoon en broertje van Joas en Jens mogen verwelkomen op deze wereld na 39.4 weken zwangerschap. De kleine moet gaan luisteren naar de naam Juup. En zo zijn de 3J’s compleet. 

 

Beter ontspannen met pompje

In overleg met de gynaecoloog hebben wij ervoor gekozen om tijdig ingeleid te worden. En zo geschiedde. Op de maandag werd ik opgenomen om geprimed te worden en dinsdagochtend om 7:00 uur werd het infuus aangezet die ervoor zorgt dat je weeën krijgt. En alhoewel ik redelijk relaxt naar het ziekenhuis ging, merkte ik dat ik zenuwachtiger werd naarmate de dag vorderde. En dan was ik niet zo zeer zenuwachtig voor de bevalling, maar meer of alles wel goed zou gaan.

Twee uur nadat het infuus was aangezet begon ik een beetje weeën te krijgen en een uur daarna vond ik het tijd voor mijn heerlijke pompje met doezelspul. Ik merkte dat ik door de zenuwen niet ontspannen genoeg was en moeite had om te weeën weg te zuchten. Toen eenmaal het pompje met doezelspul werd aangesloten ging het stukken beter. Natuurlijk voel je de weeën, en natuurlijk voel je pijn, maar mijn lichaam (en vooral mijn hoofd denk ik) kon hierna beter ontspannen.

Hoera kleine Juup is geboren

Ik was zo ontspannen dat ik verbaasd was dat de verloskundige rond 12:00 uur tegen mij zei: “Je hebt volledige ontsluiting.” Het enige wat ik dacht was: ‘Huh? Ok … dat ging best makkelijk dan’. Het probleem was echter dat ik geen persdrang had. Dus daar hebben we nog eens anderhalf uur op gewacht. Toen mocht ik eindelijk persen en vijfendertig minuten later was onze prachtige kleine Juup er.

Lees ook: Soms baal ik dat Joas Down heeft 

Vertrouwen op dat alles goed was

Was ik blij? Ik was eigenlijk vooral blij dat de bevalling over was. Man wat een gedoe is dat toch! En dan vooral het gedeelte waarbij je het gevoel hebt dat er een rollade door je neusgat wordt geduwd. Juup lag op mijn borst en al die tijd heb ik argwanend naar hem gekeken of ik iets ‘raars’ zag. Maar ik kon niks ontdekken. En langzaam maar zeker voelde ik mij ontspannen en langzaam maar zeker durfde ik erop te vertrouwen dat alles goed was.

Maar goed, dit verhaal kan natuurlijk niet eindigen zonder dat er ook iets was dat niet volgens plan verliep. Namelijk;  de placenta kwam niet. Helaas verloor ik daardoor veel bloed — 3 liter — en hebben ze de placenta operatief moeten verwijderen. Ach, houdt het leven spannend toch?

Al met al zijn we inmiddels ruim vijf weken verder en beginnen we te wennen aan ons leven als ‘gezin van 5’. Door de slapeloze nachten zijn we erg gezellige mensen geworden. Vooral tegen elkaar. Alles voor het goede doel toch? ; )

Over Jeanine

Jeanine is — naast haar parttime baan als cursus coördinator en het runnen van haar webshop B-zonder — mama van drie jongens. Joas van 4 en Jens van bijna 3 jaar oud en babybroertje Juup. Samen met haar man Wilfred en de kids woont zij op de mooie Veluwe. Geïnspireerd door hun zoon en de bijzondere wereld die hij hen laat zien, zijn Jeanine en haar man B-zonder gestart. Een webshop waarin enkel producten te koop zijn gemaakt door mensen met een verstandelijke, lichamelijke of sociale beperking. Door middel van de verkoop van deze producten willen zij bijdragen aan de werkgelegenheid van deze doelgroep.

Maar Jeanine heeft nog een missie met haar website, ze wil namelijk mensen laten zien wat het leven met downsyndroom inhoudt. Dat het heel anders is dan dat van anderen maar tegelijkertijd ook hetzelfde. Ze deelt openhartig haar gevoel en mening en hoopt mensen hierdoor te informeren en inzicht te geven in wat het syndroom kan betekenen voor het kind maar ook voor de rest van het gezin. Ook op mamaisthuis zal ze af en toe haar gedachten delen via een eerlijke en mooie post.

Lees ook: Maud, een stralend meisje met downsyndroom.