Ik zie mijn moeder nog zuchtend en steunend door mijn kamer razen, schoolspullen van de grond rapen en stinkende kleding in de wasmand gooien. 

Als ik maar lang genoeg niks aan mijn kamer deed, wist ik dat het mijn moeder ging irriteren en was vervolgens alles weer spik en span.

het is hier geen hotel

Wanneer er na het eten afgeruimd moest worden was ik altijd de eerste die op de wc zat. Kreeg dan ruzie met mijn tweelingzus en ondertussen had mijn moeder de afwas toch weer gedaan. Een hele makkelijke jeugd … mét een huishoudster — weliswaar mijn eigen moeder — maar toch.

Elke dag weer op herhaling

Nu ik zelf moeder ben van drie hele lieve en drukke rommelkonten wil ik ze toch graag leren een steentje bij te dragen. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Elke dag ga ik weer op herhaling; “Haal je schooltas leeg, schoenen in de schoenenbak, pak een bord als je eet, we hebben een kapstok!” En ga zo maar door … zucht.

Mijn oudste dochter van 11 jaar heeft nu ook ineens de macht om te zeggen: “Doe niet zo gestrest mam!” Als ik vervolgens dan heel hard roep dat ik alles behalve gestrest ben kijkt ze me altijd een beetje bedenkelijk aan. Vervolgens doet ze toch maar datgene wat ik al zo’n zeven keer aan haar gevraagd heb.

Motivatie soms ver te zoeken

Met een man in het voetbalwereldje verloopt het avondeten altijd lekker hectisch. By the way, over die man ga ik het zo nog iets uitgebreider hebben. Maar first things first. O ik heb er eigenlijk zo’n hekel aan, dat Engelse gelul tussen Nederlandse zinnen door, maar dat terzijde.

Manlief moet dus bijna elke avond naar de club, dus probeer ik altijd zo snel mogelijk een gezonde maaltijd op tafel te zetten. Geloof me, ik hou echt van koken maar met tijdsdruk en wetende dat een ieder aan tafel het liefst zo snel mogelijk weer verdwijnt, is mijn motivatie soms ver te zoeken.

Er is er altijd wel eentje die …

Om het spul überhaupt allemaal aan tafel te krijgen is een dagtaak. Wie ik ook roep, er is altijd wel iemand nog eventjes bezig, iemand die nog snel iets moet afmaken of eentje die me sowieso nooit hoort. Het komt vervolgens zuchtend aan tafel en krijg dan bedenkelijke koppies als ik met de pannen op tafel kom.

Maar gelukkig heb ik geen moeilijke eters, wel hele snelle eters die ook zo snel mogelijk weer van tafel willen vliegen. Want ook al ruimen we elke dag af en gaat alles elke dag ook weer de vaatwasser in, ik moet ze er toch wel elke dag aan herinneren dat niks vanzelf de keuken in loopt.

Mijn string in het laatje van de oudste

Zo en dan denk je dat je alles gehad hebt met drie kinderen, dan heb je natuurlijk nog een sloddervos in huis; de man! Oké, hij doet zijn best om een steentje bij te dragen en me soms een beetje te ontzien, maar in de praktijk werkt dat toch net even anders.

Er zijn echt een paar structurele verbeterpuntjes, irritatiepuntjes kunnen we het ook wel noemen. Mijn man, ik noem hem voor het gemak Eric, want zo heet hij ook gewoon. Eric vouwt regelmatig de was, maar heeft vaak wat moeite om dat vervolgens in de juiste kast te leggen. Mijn blouseje in de kast van onze 3-jarige; ik voel me gevleid hoor. Maar die string van mij hoort gewoon echt niet in de laatjes van de oudste!

Overal behalve waar het hoort

In de badkamer hebben we een handdoekenrek en de naam zegt het eigenlijk al: een rek voor de handdoeken! Niets meer niks minder. Maar de sport van Eric is natuurlijk om natte handdoeken overal overheen te draperen. Eentje over het bad, over de verwarming, over de deur, eigenlijk hangen ze overal, behalve aan het handdoekenrek.

Ik snap echt wel dat wanneer mannen op zichzelf gaan wonen ze eigenlijk alleen maar een bank, tv en een koelkast nodig hebben, de rest wordt toch niet gebruikt.

Desperate housewife

En zo kan ik eigenlijk nog wel even doorgaan. Maar gek genoeg hou ik helemaal niet van zeurende desperate housewives, dus ga ik maar snel weer verder met echt belangrijke dingen! Ik zie nog wat sokken op de trap liggen, wat speelgoed in de hoek gegooid en ik moet nog wat handdoeken op de juiste plek hangen!?

Clarence: moeder van drie kinderen én voetballende vrouw van een voetbaltrainer. Als manager van haar eigen gezin heeft ze altijd inspiratie voor toffe schrijfsels.