Als klein kind ging ik altijd al naar Frankrijk op vakantie met mijn ouders. Zover mijn herinneringen reiken, staan stromende beekjes vanuit de bergen, smalle slingerweggetjes en stokbrood bestellen met ‘handen en voeten’ Frans in mijn geheugen gegrifd. 

Vakantie was het uitstapje waarvoor we lang moesten rijden, onze accommodatie achter de auto voorttrekkend terwijl wij op de snelweg werden ingehaald door andere auto’s en nog maar eens de vraag stelden: ‘Is het nog ver?’ Om ons bezig te houden had mijn moeder een geniale oplossing – we hebben het hier over het schermloze tijdperk – aan de bestuurders- en bijrijdersstoel hing zij voor vertrek een stoffen zak waar ze allemaal speelgoed, knutselspullen en als verrassing wat lekkers in deed. Dit zorgde urenlang voor zoete kindjes achterin de auto waardoor de rit voor iedereen net iets plezieriger was. Frankrijk: ik ga er graag naartoe en hoewel ik al veel gezien heb, is er nog ontzettend veel te ontdekken.

Toen Bloem net een jaar was zijn we met het gezin naar Zuid-Frankrijk gereden. Ik was er eerder al eens geweest voor mijn studie en het gebied trok mij erg. Mooi weer, heerlijke dorpjes, goed zwemwater met mooie stranden en een aangenaam klimaat. Helaas heb ik rond die vakantie last gekregen van hoogtevrees waardoor ik vanaf dat moment rekening moest gaan houden met bergen en hoogtes. Heel vervelend want ik ben dol op Frankrijk en juist ook op al die hoogteverschillen en de natuur daartussen. De Ardèche, het meer van Annecy, allemaal streken die ik vroeger met veel plezier bezocht maar nu een NO-GO zijn vanwege die onhandige vrees van mij. Vorig jaar hebben we een heerlijke vakantie beleefd in de Dordogne, prachtige natuur, hier en daar wat bergen en typische Franse stadjes; op en top Frankrijk. Het jaar daarvoor gingen we naar de Auvergne. Een streek die wat noordelijker ligt en los van het glooiend landschap geen echte bergen kent. Omdat de Dordogne het jaar daarvoor wat stress bij mij veroorzaakte, kozen we nu voor een streek die wat hoger in Frankrijk ligt. Hoewel de camping heerlijk was en we als gezin een fijne tijd beleefden, heeft deze streek ons hart niet kunnen veroveren. We vonden het te ‘Hollands’ aandoen. We zaten enorm landelijk, tussen de weilanden waarbij het landschap zich vooral kenmerkte door hooi en vlakke wegen. We misten de bergen, de gezellige Franse dorpjes met als centrale middelpunt een fonteintje op het dorpsplein. De gezellige laantjes omgeven door bomen waar de ‘Franse hangouderen’ elkaar opzoeken voor een potje jeu de boules.

Schoonheid in het Noorden

Best lastig hoor als je zo graag meer van Douce France wilt ontdekken maar hoogtevrees iets is om rekening mee te houden. Bij onze zoektocht naar een ‘nieuwe ontdekking’ voor dit jaar, kwamen we uit op Bretagne. Een streek — het noordelijke deel dan — die we beiden niet kenden. Hoog in Frankrijk waarbij vrees voor bergen niet heel vanzelfsprekend zou zijn. Goed te rijden vanuit het midden van Nederland want zonder stops doe je er ongeveer 8 a 9 uur over. We lazen prachtige dingen over Bretagne en nu een paar dagen terug uit Frankrijk kunnen we beamen dat zowel de reviews over de camping waar we stonden als de verhalen die over Bretagne geschreven worden allemaal kloppen. Wat een waanzinnige streek is het! Echt een absolute aanrader voor zowel Frankrijk liefhebbers als natuur- en cultuurliefhebbers. Er zijn voldoende mooie campingplekken en vakantiehuizen in Bretagne!

Logeren bij een kasteel: Domaine du Logis

Gedurende ons verblijf in deze streek stonden we op camping ‘Domaine du Logis’. Een prachtige plek gelegen op een paar kilometer afstand van het mooie stadje Combourg. De camping ligt op 10 ha landgoed van een kasteel uit de 15e / 17e eeuw. Deze wordt momenteel slechts nog een paar dagen per jaar bewoond door de eigenaren van de camping maar het land eromheen is prachtig onderhouden en de verse bloemen maken dat het ‘leeft’. De camping ademt een rustieke sfeer uit, ondanks dat het de laatste jaren gegroeid is in aantal staanplaatsen en verhuuraccommodaties — nu ruim 240 — blijft de sfeer heel intiem en gezellig op de camping. Alle activiteiten vinden plaats tussen de muren van de bijgebouwen van het kasteel. Door de Bretonse bouwstijl krijgt de binnenplaats een hele bijzondere uitstraling en is het heerlijk zitten op het terras voor het restaurant of voor de bar.

De speelplaats met speeltuin, trampoline, luchtkussen en het zwembad bevinden zich hier ook. Waardoor het mogelijk is om in het zonnetje te genieten van een heerlijke Franse wijn terwijl de kinderen zich vermaken met vriendinnetjes of vriendjes. Wij vonden het ideaal één zo’n centrale plek. Hierdoor hadden niet alleen de kids altijd iemand om mee te spelen, ook ontstond er gezellig contact met mede-ouders. Wat onze vakantie in Bretagne typeerde was dat de zon en het mooie weer met name vaak einde van de middag, als we net terugkwamen van een uitstapje, op kwam zetten. Heerlijk was dat, even uitrusten op het terras met de Franse zon op ons gezicht: vakantie! : ) Domaine du Logis is een 5-sterren camping en die status verdienen ze absoluut. Enorme gastvrijheid (dit is geen gesponsorde post), zeer net sanitair, prachtige kampeerplekken en goede faciliteiten maken dat je op het terrein bij het kasteel helemaal tot rust komt.

Ook een dikke pluim voor Charlotte en Michelle van de Lenny club. Zelden animatiedames gezien die iedere dag weer met zoveel plezier en enthousiasme de kinderen vermaken. Bloem en Jip hebben heerlijk geknutseld, meegedaan aan optochten en gedanst! Het persoonlijk geschreven kaartje dat ze bij vertrek van het team kregen, was uniek. Echt iets voor in het plakboek. Hoewel we meestal maar een keer naar dezelfde camping gaan zullen we Domaine du Logis zeker in gedachten houden, mochten we ooit teruggaan naar Bretagne.

Bezienswaardigheden en stadjes die je niet mag missen

Dinand

Voor het vertrek naar Bretagne hadden we ons al ingelezen en bepaald welke bezienswaardigheden en stadjes we zeker wilden gaan bezoeken. We hadden in totaal 14 dagen dus alle tijd! De eerste dag zijn we op de bonnefooi wat gaan rijden en kwamen we uit bij één van de mooiste stadjes in de omgeving.

Dinand, een schilderachtige plek gelegen op een plateau. Dinand is een ommuurde stad die gekenmerkt wordt door de karakteristieke vakwerkhuizen en de gezellige sfeer. Een stad die historie uitademt waar het heerlijk winkelen is en je kunt genieten van de vele straatartiesten die de stad kleur geven met hun prachtige stoepkrijt-tekeningen.

De Saint-Saveurbasiliek moet je zeker bezoeken. Deze kerk met een romaanse en gotische uitstraling heeft ons betoverd en zelfs de kinderen keken ademloos om zich heen. Bloem heeft er nog een kaarsje aangestoken voor opa, onze poes en mijn oma, heel mooi!

Vanuit het hoger gelegen centrum loop je via Rue de la Lainerie, een smal straatje dat gekenmerkt wordt door leuke souvenirwinkeltjes en kunstateliers, naar beneden naar de haven: Port de Dinand.

Een lange afdaling over kleine keien die zeker de moeite waard is, mits je geen hoogtevrees hebt en weer omhoog moet om de auto te halen die boven geparkeerd staat ; ) Bij de haven kun je heerlijk zitten op het terras aan de rivier de Rance.

Dinard

We wilden ook graag een paar dagen naar het strand, niet zozeer om onze Hollandse kleur kwijt te raken maar wel om lekker met de kids schelpen te zoeken en te genieten van de beleving die daarbij hoort. Dinard werd onze eerste strandbestemming.

We hoorden op de camping wisselende verhalen over deze plaats en besloten dat het sowieso de moeite waard was om zelf eens gezien te hebben. Het weer zat redelijk mee, bewolking maar warm genoeg voor de kids om in badkleding schelpen te gaan zoeken. Helaas, geen schelp te bekennen.

Dan maar spelen met zand en water wat natuurlijk ook heerlijk is. De stad deed aan als een echte badplaats, veel restaurants, hotels en strandtenten rondom het kleine strandje. De zijstraatjes wat verder van het strand af zagen er gezellig uit maar helaas hebben we die niet meer lopend kunnen bezoeken.

Tijdens ons bezoek aan het strand sloeg van het ene op het andere moment het weer volledig om en moesten we hals over kop vertrekken. Onweer, een echte storm en heel veel regen viel over ons heen. Mijn eerste indruk van deze stad is niet heel positief maar dat kan ook te maken hebben met het korte stormachtige bezoek ; )

Saint-Malo

Saint Malo maakte alles goed. Wat een prachtige stad is dit en wat een mooi strand — mét schelpen!

Het stadje is leuk om doorheen te lopen, het centrum ligt binnen de oude stadsmuur van maar liefst twee kilometer lang. Je vindt er veel winkels, met name snoepwinkels. Dus één en al prikkels voor die kleine lieve zoetekauwen. Beware!

Saint-Malo is van oudsher een havenplaats maar is nu een gezellige toeristische badplaats. Je vindt er allerlei watersporten en aan het strand — Plage de Bon Secours — kun je heerlijk genieten van het uitzicht en een hapje of een drankje. Wanneer het eb is kun je tot aan de eilanden Grand Bé en Petit Bé lopen. Op Grand Bé bevindt zich de begraafplaats van de beroemde Franse auteur Chateaubriand. In Saint Malo vind je ook het Fort National, een prachtig bolwerk dat vroeger diende als bescherming tegen Engelse aanvallen. Hoewel de stad veel historie ademt zijn de meeste huizen na de bombardementen van 1944 weer opgebouwd.

Mocht je een bezoek brengen aan Saint-Malo vergeet dan de kathedraal Saint-Vincent niet. Je zult hier zowel Gotische als Romaanse invloeden treffen en je verwonderen over prachtig glas-in-loodramen.

Aquarium Saint-Malo

Hoewel wij op vakantie eigenlijk nooit dingen doen die we thuis ook kunnen doen, dus het bezoeken van een pretpark of Aquarium, ben ik blij dat het een dag zo regenachtig was dat we toch naar het Aquarium in Saint-Malo zijn gegaan. Een bezoek is absoluut de moeite waard. Zo waanzinnig mooi allemaal. Het is ruim opgezet, je kunt er op een fijne manier doorheen lopen doordat alles één richting op gaat en het in verdiepingen is verdeeld. Werkelijk de mooiste vissen vind je hier en ook de mooiste aquariums en imposante belichting.

De verdieping waar je zelf in het centrum staat en om je heen allemaal vissen, prachtige zeeschildpadden en een paar bijzonder mooie haaien zwemmen is echt betoverend. Zo gaaf om met de dieren in het water mee te bewegen en rondjes te lopen, je kunt ze bijna aanraken. Voor de kinderen liggen overal fijne kussens zodat ze even kunnen uitrusten en alles om zich heen kunnen bewonderen. Ook op een mooie zomerdag is het zeker niet zonde van je tijd om een bezoek aan het aquarium te brengen, het is leerzaam en rustgevend en met een paar uur sta je weer buiten.

Dol de Bretagne

Een kleine stad maar zeker een bezoek waard met de prachtige kathedraal Saint-Samson. Dit is één van de meest bijzondere kerken die wij gezien hebben in Bretagne, met name vanwege het verschil in bouwstijl: sober aan de ene zijde en overdadig gedecoreerd aan de andere zijde. De glas-in-loodramen, de originele koorstoelen uit de 14e eeuw en de bisschopstroon zijn bijzonder om te zien. Onze kinderen vonden het heel leuk om er rond te lopen, op ontdekkingstocht in een imposante ruimte waar de hele dag mooie kaarsen branden en het — behalve dat er af en toe orgelmuziek klinkt — muisstil is. Dat maakte keer op keer indruk!

De hoofdstraat van het stadje, Grande Rue des Stuarts, nodigt uit om doorheen te lopen met aan weerszijden van de straat prachtige vakwerkhuizen. Ook vind je er het alleroudste vakwerkhuis van Bretagne, namelijk op nummer 17 ‘Maison des Palets’.

Nog tijd over maak dan een fijne wandeling over Promenade des Douves. Vanaf de promenade heb je een prachtig uitzicht over de ‘marais’ (moerassen) en de Mont-Dol. De Mont-Dol is een rots van 65 meter hoog die plots uit de oude moerassen is opgestegen. Net zoals de Mont-Saint-Michel. Op de top van de rots heb je een waanzinnig uitzicht over Bretagne.

Cancale

Via een mooie route — Route Panoramique — kwamen we bij Cancale uit. Een heel gezellig stadje met leuke straatjes en gezellige winkels en restaurantjes. Het haventje is prachtig en hier kun je genieten van heerlijkheden waar Cancale beroemd om is: oesters en schelpdieren. Deze smaakvolle stad moet je gezien hebben en het mooiste is om deze via Route Panoramique te bereiken. Zo kom je langs prachtige parkeerplekken die je een adembenemend uitzicht bieden.

Eenmaal in Cancale zelf aangekomen moet je zeker even de kerk, Saint-Méen, bezoeken. De kerk ligt aan een prachtig pleintje waar een beeldhouwwerk staat van twee vissersvrouwen die oesters wassen als eerbetoon aan de vrouwen die zwaar werk moesten verrichtten in de oesterteelt.

Mont-Saint-Michel

Dit was absoluut onze must-see deze vakantie. Met stip op nummer één en wat keken we er naar uit om deze prachtige plek te bezoeken. Ik kan nu achteraf dan ook zeggen dat ik het ontzettend spijtig vind dat ik het bezoek helaas heb moeten afbreken door een acute aanval van hoogtevrees. Hoe verzin je het?

De mooiste plek van Bretagne, het fata morgana van Frankrijk en ik krijg halverwege het pad naar de abdij een aanval met als enige oplossing vaste grond onder mijn voeten. Bah! Maar goed, ik ben er geweest en ik heb het overgrote deel gezien en de beleving ervaren en het was sprookjesachtig. Vooral de keuze om ernaartoe te lopen, ongeveer 30 a 40 minuten enkele reis was gaaf om te doen. Een soort pelgrimstocht met honderden andere mensen waarbij je Mont-Saint-Michel steeds dichterbij ziet komen. Wauw! Wat genoten we terwijl we mensen in bussen en met paard en wagen voorbij zagen racen. Zo gaaf om deze tocht zelf te maken.

Toen we aankwamen was het eb en waren er veel mensen aan het wadlopen. Vanwege de drukte besloten we om meteen de stadspoort door te gaan en klommen we via een smal straatje, Grande Rue — hoe verzin je het : ) — naar boven. Het was druk, heel erg druk. De abdij hebben we dus niet bereikt. Ik had stille hoop dat het straatje hier en daar zou uitkomen op plateaus waarop ik even kon acclimatiseren maar het is één lange weg omhoog. Zo jammer!

Als tip kregen we van andere toeristen om een keer in de avond terug te gaan, dan is het veel rustiger en Mont-Saint-Michel prachtig verlicht. Dat gaat op mijn bucketlist: mijn hoogtevrees overwinnen en nogmaals deze betoverende plek bezoeken waarbij ik als bewijs een selfie op de top zal maken. Deal!

Ben jij wel eens in Bretagne geweest en heeft het jou ook zo verrast? Of misschien heb je een andere streek als tip waar nog niet veel over geschreven is? Laat het ons weten, leuk!