Daar stond ik met mijn lieve, onbevangen dochter van zes jaar in een openbaar toilet. We waren samen een middagje op stap en stonden te wachten in de rij om naar het toilet te gaan. En toen gebeurde het …

Te midden van allemaal wachtende dames, jong, oud, nog ouder en zelfs bejaard, raakte ik in één klap de onschuld van mijn meisje kwijt. Mijn oudste kind, dat eigenlijk nog maar klein is. Mijn meisje — met wie ik een paar dagen daarvoor nog een gesprekje had over het goed schoonmaken van haar plassertje onder de douche — sprak in één adem het woord V-A-G-I-N-A uit! Help! Nu al, dit had ik vast niet goed verstaan?

plasser en alle andere benamingen en termen

Met het schaamrood op mijn kaken — meer vanwege het grote verrassingselement dan het woord zelf — keek ik verlaten om mij heen en lachte een beetje schuchter naar de dames die verbaasd en ongemakkelijk naar mij keken. Oh gelukkig daar was iemand die een beetje moest lachen, voorzichtig dat wel maar in elk geval maakte die lach dat ik mij iets minder verloren voelde in deze ineens héél grote én echoënde openbare ruimte!

Werknaam plasser

Tjee, hier was ik niet op voorbereid, hoewel ik ook wel snap dat kleine meisjes groter worden en meer vragen gaan stellen, voelde deze benaming voor mij op dat moment toch iets té volwassen. Vagina. Zo noemen we het als ze een tiener is, haar eerste verkering heeft, borstjes krijgt, haar eerste menstruatie heeft of als de eerste haartjes ontkiemen. Maar toch niet nu al? Natuurlijk kende ze het woord en hadden we het er wel eens over maar we gebruiken altijd de ‘werknaam’ plasser. Klinkt net wat liever en zachter! Voor beide kinderen noemen we het lichaamsdeel tussen de beentjes gewoon een plasser. Want dat is toch wat je daarmee doet op die leeftijd, plassen! Pas later, veel later gaan we een boekje opendoen over de wondere wereld van ‘daar beneden’.

Een passende term

Ik kan mij voorstellen dat de meeste ouders wel eens met elkaar in gesprek gaan over ‘de term voor … ‘, want hoe noem je nu het mannelijk en vrouwelijk geslachtsdeel in het bijzijn van de kinderen en welke naam laat je je kinderen er aan geven. Volwassenen hebben een vagina of een penis en kinderen een plasser. Bij ons zoontje noemen we het ook wel eens een piemeltje maar voor het vrouwelijk deel konden we geen geschikt woord vinden en dus blijft het plasser. Ik vind het heel logisch, het klinkt netjes, maakt meteen de functie duidelijk en kan altijd en overal zo genoemd worden zonder gêne. Natuurlijk hebben we ook wel eens andere namen de revue laten passeren maar los van de volwassen benamingen, vonden we geen enkele term passend.

Bij mannen ligt het anders, die hebben een penis en jongens hebben een piemel. Bij ons vrouwen en meiden ligt het allemaal wat gecompliceerder. Er is gewoon niet één pakkende term voor de flamüse van kleine meisjes. Ouders moeten hier zelf iets op verzinnen en op het internet kom je dan ook de meest fantastische benamingen tegen.

Van mamapoes tot voorbips

Zo kwam ik een hoop no-go’s tegen: cavia, doosje, fluf, flut of kurkje. Sommige mensen noemen het zelfs roosje of miepie. Of wat te denken van mamapoes of pieleman. Koosnaampjes bedacht door kinderen zelf zijn natuurlijk prima zolang het geen negatieve of vieze lading heeft. Een andere veel gebruikte term is voorbips. Voor ons werkt deze term niet. Een bips heeft een hele andere functie op het toilet dan een plasser, het leek ons erg verwarrend. Er is maar één bips en dat is die waar je op zit. Sneetje, gaatje of spleetje vonden wij een beetje plat. We kregen bij deze benaming niet helemaal het juiste gevoel, want stel je eens voor; je zit aan tafel bij het ontbijt en vraagt: ‘Wat wil jij op je sneetje of geef mij nog eens even een sneetje aan alsjeblieft’. Tja!

Be hipster met je poenie

Na meerdere namen uitgesproken te hebben, blijft voor ons de plasser met stip op nummer één staan. Hoewel ik heb begrepen dat Poenie helemaal hip is, vind ik deze toch echt net iets te Disney klinken. Voorlopig blijven we bij ‘onze plasser’ en de term vagina zal af en toe vast ook gebruikt worden en dat is prima. Daar ben ik nu op voorbereid en misschien realiseerde ik mij die dag in het openbaar toilet gewoon voor het eerst echt dat kleine meisjes groot worden …Een dat laatste blijft toch iets waarvan je nooit helemaal zeker weet of je er al klaar voor bent : )

Heel benieuwd welke term jullie gebruiken in gesprekken met je kindje? Laat het weten in de comments … wie weet krijgen we weer nieuwe bruikbare inspiratie.